Imelda, kleindochter van de revolutie

Waarschuwing & belangrijke mededeling vooraf!!
* Dit verhaal is volledig fictief geschreven door de schrijver. Verkrachting, sex met minderjarige of sex met dieren is ten strengste verboden en strafbaar volgens de wet. Ook het bezit van porno met minderjarigen is strafbaar volgens de wet! Het verhaal kan door sommige als zeer extreem of schokkend worden ervaren. De lezer dient zich goed te realiseren dat dit een fictief verhaal is!

Normaal gesproken houd ik niet van jonge meisjes. Strak, jong, roze vlees, maagdelijk bijna; eigenlijk is dat niets voor mij. Ik heb een dochter in die verschijningscategorie, een parallel is snel gemaakt. Nee, dat is dus niets van mij. Maar dan rijpere vrouwen. Want wat is daar nu mee? Wel, in de eerste plaats bestaat er een grotere kans dat zij zichzelf kennen; ze hebben veel meegemaakt en zo. Maar op het lichamelijke vlak zien zij zichzelf (meestal erger dan dat werkelijk het geval is) aftakelen. Meestal zijn ze daardoor wat makkelijker, geven ze zichzelf eerder gewonnen. En als je ze eenmaal in bed hebt gekregen, dan kun je alles met ze doen. Stelt u zich eens voor, meteen bij het eerste contact: bondage, kleine tikjes op de billen, blinddoeken. Ze laten ze het allemaal gebeuren; ze zijn opgewonden omdat hun lichaam die ander -mij dus- opwindt. Laf, de gemakkelijkste weg? Ik? Mwaah, daar zou u best wel gelijk in kunnen hebben. Maar niet helemaal, want ik begon dit verhaal met ‘Normaal gesproken…’

Ik ben een accountant in dienst van het Internationaal Monetair Fonds. Zodoende reis ik de wereld rond en controleer, om het eenvoudig uit te drukken, de boekhouding van ontwikkelingslanden. Zo kunnen mijn bazen vaststellen of die landen wel recht hebben op economische steun en begeleiding. Inderdaad, het IMF is een zeer paternalistische organisatie. Als mensen zoals ik het vingertje heffen, dan wordt er geluisterd. Onze macht reikt verder dan politiek en ideologieën. En daar heb ik best wel moeite mee -vandaar ook dit stuk. Want wat is nu het geval? Ik ben net terug uit Cuba. Iedereen denkt wel dat dit land verstoten is uit de internationale gemeenschap, maar onder de oppervlakte wordt zo’n land natuurlijk niet helemaal aan zijn lot overgelaten. Twee maanden ben ik daar geweest. Twee heerlijke maanden van werken, werken en fantastische avonden. Avonden met Imelda.
Imelda is een meisje van zeventien jaar. Ze komt uit Havanna, de hoofdstad. Ze maakt deel uit van de ‘kleindochters van de revolutie’, een overheidsdienst die ervoor moet zorgen dat buitenlandse diplomaten op en top worden verzorgd tijdens hun verblijf op dit enorme eiland. Was het niet voor deze instelling, dan zou Cuba een hoop minder in de melk te brokkelen
hebben binnen de Verenigde Naties.

Ik daalde de vliegtuigtrap af. Het verschil tussen de koele lucht van het vliegtuig en de intense hitte van dit land sloeg me als een klap in het gezicht. Imelda stond me al op te wachten. We hadden elkaar nog nooit ontmoet, toch stapte ze direct op me af. Blijkbaar werkte de Cubaanse inlichtingendienst nog opperbest. “Mister Van Hagen?”, informeerde ze in vloeiend Engels-Amerikaans. Ik knikte instemmend. “I was appointed to accompany you during your stay in Cuba”, ging ze verder. “Yes, I expected that”, antwoordde ik, reeds geïnformeerd van deze Cubaanse gewoonte door mijn werkgever. Alhoewel het meisje er beeldschoon uitzag, was ik niet van plan full-service van haar gebruik te maken. Zoals gezegd lag zeker destijds, mijn eerste interesse niet bij jonge meisjes. Terwijl ze me naar de aankomsthal vergezelde, stelden we ons met de voornamen aan elkaar voor. Ze was heel attent, eigenlijk tè voor haar uiterlijk. “Hoe oud ben je eigenlijk?”, vroeg ik toen we bij de bagagetafel op mijn koffers wachtten -het vliegveld heeft geen ‘kofferband’-. “Zeventien”, antwoordde ze, diep in mijn ogen kijkend. Ik werd er verlegen van en draaide mijn hoofd weg. Dat was me nog nooit overkomen!

Met de taxi reden we naar het Holiday Inn waar een kamer voor mij was gereserveerd. Voor het hotel liepen allemaal jongemannen die zich aan iedere Westerling als gids aanboden. Zo hoopten ze niet alleen de broodnodige dollars te verdienen, maar ook eens een keer lekker in het hotel te kunnen eten. Drie, vier mannen schoten op ons af. Imelda snauwde hen wat toe in een Spaans dat ik helemaal niet herkende. Met grote, geschrokken ogen dropen ze af. De receptionist rechtte zijn rug en groette mij, maar vooral Imelda. Minzaam groette ze hem terug en zonder in te checken liepen we naar de lift. Alhoewel ik van te voren door mijn dienst was ingelicht, had ik niet verwacht dat mijn zeventienjarige begeleidster zo’n invloed zou kunnen hebben.

De kamer was niet zo groot, maar voldeed aan Westers gemak. Ik legde de koffer op het bed en keek uit het raam. “Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de binnenstad”, hoorde ik Imelda achter me. Omdat ik wat wilde terugzeggen, draaide ik me om en zag Imelda de koffer van het bed pakken. Verbaasd keek ik haar aan. Het meisje keek brutaal terug en zei: “Bedden zijn om te neuken en te slapen, niet om iets op te bergen”. Ik was te perplex om iets terug te zeggen. Ze reikte haar hand uit. Stamelend zocht ik naar woorden om haar te vertellen dat ik niet zo’n soort man was, maar vond ze niet. Om mijzelf toch een houding te geven, pakte ik haar hand en schudde mijn hoofd. Imelda trok me naar zich toe en ging op haar tenen staan. “Het hoeft ook niet, als jij niet wil”, zei ze zacht. Een zoete geur overweldigde mij; parfum vermengd met haar eigen lichaamsgeur. Het lange zwart-bruine haar streelde zachtjes mijn nek. In verwarring gebracht bleef ik even zo staan, en dat had ik niet moeten doen. Ze drukte haar lichaam tegen het mijne, haar dijbeen tegen mijn kruis. Uitdagend keek ze me met geloken ogen aan. Ik voelde me zeer ongemakkelijk; ze had mijn zwellende penis gevoeld. “Geeft niets hoor”, zei ze geruststellend, “Ik word ook opgewonden, alleen jij kunt dat niet zien”. Ik knikte schaapachtig, waarop ze zei: “Eigenlijk is dat niet eerlijk, jij zou ook mijn opwinding moeten zien”. Voordat ik het in de gaten had, stond Imelda in zeer uitnodigende paarse lingerie voor mijn neus. Ze duwde me op het bed. Heel mijn lichaam trilde terwijl ik naar boven keek, naar een bloedmooi meisjeslichaam. Imelda streelde haar eigen benen. Mijn ogen volgden gefascineerd de ranke handjes en bedacht me dat ze zich betastte zoals alleen zij wist wat lekker was. De handjes streelden intensiever de binnenkant van de dijbenen naarmate ze naar boven kropen. Van opwinding en spanning hield ik mijn adem in. Toen schoof ze langzaam de onderkant van haar slipje opzij. Het naakte vlees benam me de adem. De schaamlippen waren zó zacht dat het gewoon te zien was. En ze waren vochtig, ooh God weet dat ze nat was. Ik kreunde en wist dat ik niets anders zou kunnen doen.

“Zie je nu wel”, hijgde Imelda. Ze genoot van mijn opwinding, dat was wel overduidelijk. En dat maakte mij weer gek. “Zie je nou wel dat ik ook opgewonden ben?” Ze keek naar mijn kruis, die ondertussen voor mijn gevoel tot astronomische grootte was aangegroeid. “Kom”, hoorde ik haar zeggen. Ze reikte haar hand weer naar me uit. Ik richtte me op. Imelda greep mijn hoofd en trok me naar zich toe. “O Jezus”, steunde ik het uit in het Nederlands. Ze lachte en prevelde Spaanse woordjes. “Wwa, wwat?”, stotterde ik in het Engels. “Ruik me maar, ruik mijn jonge lichaam maar eens goed. Laat je helemaal gaan op mijn lijf”, vertaalde ze terwijl ze me diep in de ogen aankeek. Een nog heviger geiltrilling golfde door mijn lichaam. Het was toen, toen ik dacht dat ik die avond niet zou overleven. Ze zou me opvreten, alles wat en wie ik ben, zou ze letterlijk en figuurlijke als een spons absorberen.

Diep drukte ik mijn gezicht in het geschoren, vochtige vlees. Op de rug van mijn neus bewoog haar zwellende clitoris, op mijn voorhoofd kriebelden de haartjes van haar venusheuvel. Schaamlip voor schaamlip lapte ik haar met mijn tong, maar het was onbegonnen werk. Ze bleef scheurwater produceren. En ik kon er niet genoeg van krijgen; haar honing had zich in mijn wezen vastgezet. “You go to fast”, lachte ze en mijn zelfrespect slonk nog verder ineen. Mijn opwinding werd geleid door een zeventienjarig meisje! Ik dacht dat ik gek werd. Imelda trok me van het bed af en ging dicht tegen me aanstaan. Ze zakte door haar knieën en zachtjes schuurde het goddelijke lijfje met de heerlijke rondingen langs mijn trillende lichaam. Net toen ik dacht dat mijn pik door mijn broek zou exploderen, verlichtte ze de druk door mijn gulp open te ritsen. Ze slaakte een zucht terwijl ze mijn koorknaapje schattend in haar handen hield. “Very nice, very, very manly”, hijgde ze. En potdomme, zowaar ik het nu opschrijf, ik weet zeker dat ze het meende. Mijn pik had haar interesse gewekt; het geraffineerde spionnesletje!

Eerst voorzichtig, daarna steeds sneller nam ze me in haar begerige mond. Ik keek langs mijn lichaam omlaag en zag haar hoofd intensief over mijn pik bewegen. Geen enkel plekje op mijn zwaardestaart bleef onder het flitsende tongetje onberoerd. Maar mijn opwinding was te groot om de finesse ervan goed te kunnen voelen. Ik wilde haar neuken, bezitten, nemen! En die teef zat gewoon te genieten, terwijl ik dat zou moeten. Binnen een oogwenk had ik me van mijn kleren ontdaan en duwde Imelda op het bed. Glimlachend en met geloken ogen keek ze me aan. Ze duwde haar kontje wat naar boven. “Nou zal je het krijgen ook!”, stiette ik uit terwijl ik me briesend op haar wierp. Binnen een oogwenk dreef ik mijn lat vanachter in haar onderlichaam. Ik voelde me door jeugdige warmte opgeslokt worden. Ik wilde woest beginnen met pompen, maar wist me nog net op tijd in te houden. Ferm hield ik haar billen vast en schoof langzaam mijn onderbuik in de richting van haar billetjes. Elk facetje van haar binnenwerk voelde ik langs mijn eikel rollen. Bij elk kutribbeltje dat ik tegenkwam, hoorde ik mijn minnares amechtiger hijgen. Stevig drukte me tegen haar kont en bedacht dat mijn pik kaarsrecht en trillend in haar kut stak. Oohg God, lieve mensen, ik hield het niet meer uit. Snel haalde ik mijzelf naar achteren en stootte er genadeloos hard weer in. Imelda kreunde luid. En weer trok ik me snel terug met de intentie nog harder mijn ballen tegen haar bevallige reet te laten kletsen. Over haar schouder keek ze me aan, haar ogen waren bijna-gesloten. Het mooie haar hing tot op het bed. Het lijfje trilde strak onder het beukend geweld. “Je bent in mij aan het werk”, trilde haar stem. Ik dacht dat ik dood ging bij haar opmerking. De levenspoorten in mijn onderlichaam openden zich en een spastische trilling doorvoer mijn lichaam. Blijkbaar was het snolletje geraffineerd genoeg om te weten dat ik zou komen. Snel kroop ze naar voren, mijn pik schoot doelloos uit het betoverende doosje. “Again, you go to fast”, hijgde ze. Ondanks haar mocca-bruine huidskleur waren rode wangen van inspanning te zien. Ze duwde me terug op het bed en beklom me. Waarachtig, ik ben vaak genoeg door een vrouw bereden, maar Imelda beklom me in de meest brede zin des woords. Ruggelings zakte ze langzaam over mijn penis heen. Ze nam langzaam en geraffineerd bezit van mijn heistengel. Ik had het gevoel dat ze zich helemaal over mij heenschoof, dat ze me inpakte. De biefstukken van haar heerlijke reet keken mij spottend aan. Toen zetten ze zich aan en Imelda begon haar motion.

Vorstelijk haast, steeg en daalde ze langs mijn penis, zo nu en dan zich helemaal vooroverbuigend om mijn pik langs haar clitoris te voelen schuiven. Haar bewegingen werden steeds intensiever, steeds slepender. Terwijl ik in het bed, gek van opwinding, begon te klauwden, zette Imelda haar nagels in mijn bovenbenen. Ik beet op mijn tong om het niet uit te schreeuwen van pijn. Met kleine, felle schokjes begeleidde het kleine spionnetje zichzelf naar een gigantisch hoogtepunt. “Madre, madre”, kermde ze uit. Ze had veel pijn, zo leek het wel. Maar ik wist wel beter. Gek van opwinding dreef ik twee, drie vingers in haar anus. Blijkbaar was dit een goede zet. Wild bewoog het mooie meisje haar hoofd op en neer. Zonder verder te kermen, kwam ze klaar. Iedere spier in haar onderlichaam voelde ik op het mijne zwellen. En weer dacht ik dat ik gek werd.

Nog voordat ze lang en breed bekomen was van haar orgasme, rolde ik haar -nog steeds met mijn vleespen in de romige kut- opzij en begon aan een verschrikkelijke neukbeurt. Alsof ze nooit onderbroken waren geweest, startten mijn ballen weer de zaadlozingsprocedure. Alleen de zoete prikkels van overgave waren nu bijna ondraaglijk. Zweet verscheen op mijn voorhoofd terwijl ik wild en onbeheerst de druk in mijn onderlichaam wilde wegstoten. “Oooh yesss, fuck me, fuck me!”, lispelde Imelda en legde daarbij de klemtoon op de harde klanken. Ik wilde het sperma ophouden, het laten aangroeien tot een ongekend gretige aanvalsstroom, maar slaagde daar niet in. Mijn lichaam nam alles van me over. Ik werd opengezet. Heel mijn pik was niet meer en niets minder dan een spermakanaal. Centimeter voor centimeter voelde ik mijn leven in de richting van het bevrijdende licht stromen. Daarna werd het zwart voor mijn ogen.

Een enorme warmte aan het topje van mijn pik bracht me weer bij mijn positieven. Ik sloeg mijn ogen op. Het beeld was nog wat wazig; het orgasme had tranen in mijn ogen geslagen. Maar als snel zag ik dat de warmte afkomstig was van Imelda’s heerlijk pijpmondje. Nu duidelijk hoorbaar zoog de laatste spermaresten uit mijn kanaal. “Ongelooflijk”, merkte ze op terwijl ze me aankeek. Het witte vocht zat tussen haar mondhoeken. Ik rilde bij het aanzicht ervan. “Wat is er zo ongelooflijk aan?”, wilde ik weten. “Dat zo’n stijve registeraccountant uit het Westen zich zo kan laten gaan!”, antwoordde ze. Ik knikte schaapachtig. Uit de twinkeling in haar reebruine ogen maakte ik op dat het een intense periode hier op Cuba zou gaan worden.

Of haar acties uiteindelijk een beter resultaat voor de revolutie hebben opgeleverd? Tja, ik werd natuurlijk nogal afgeleid die twee weken. Maar goed, vorig jaar viel de suikeropbrengst voor Cuba behoorlijk tegen. Ik heb dus een forse steun geadviseerd. Maar nu ik erover nadenk, de opbrengst was nog minder dan die van een onooglijk landje als Belize. Ach, ik moet er gewoon niet meer aan denken….