Het leven als co-assistent was hard. Daar kon Franny over meepraten. Enige tijd geleden had ze de vierjarige opleiding ‘basisarts’ voltooid. Nu moest ze minstens nog vier jaar. Ze had urologie als specialisatie gekozen. De vochtsecretie-kanalen van het menselijk lichaam hadden als kind al haar aandacht getrokken. Om uroloog te worden, moest ze nog even. Vier lange jaren in de praktijk met absurd lange werkdagen, rottige klusjes en permanent de pieper op zak. Nee, dan had haar directe baas, dr. Bernhard, het een stuk rustiger. Maar ach, ook hij had een negen jaar durende geschiedenis moeten doormaken van co-schappen en uitputtende studiewerkplannen. Ja, voordat je de eed van Hippocrates mag afleggen, moet er nog heel wat gebeuren.
Franny had een rustruimte in het ziekenhuis. Tot voor kort moest ze die delen met een co-assistent chirurgie. Maar de niet onknappe man werd overgeplaatst naar een ander hospitaal. De zeldzame keren dat ze echt vrij was, moesten haar vriendinnen Franny erop attenderen dat er ook zoiets bestond als het minnespel. En hoe langer ze er over nadacht, hoe spijtiger de knappe vrouwelijke dokter het vond dat ze niets met haar kamergenoot had uitgespookt.
“Waarom is er eigenlijk niets tussen hem en mij gebeurd”, vroeg de knappe blondine zich af. Ze was al een tijdje wakker. Vandaag was het een feestdag. Alleen voor noodgevallen moest Franny paraat zijn. Dus besloot ze het er nu van te nemen door wat langer te blijven liggen. “We hebben toch wel enkele keren samen in dit kamertje gelegen”, bedacht Franny verder. “Nou ja liggen. Vaak was het binnenstommelen en je al slapend op het bed laten vallen. Maar nu ik erover nadenk, het was inderdaad een lekker ding”. Franny streelde zichzelf over haar onderbuik. Steeds dichter kwamen haar handen in de buurt van haar heerlijke smoezelige venusheuveltje. De mooie dokter kreunde zacht toen ze haar spleetje aanraakte. Meteen realiseerde ze zich hoe lekker sex wel niet was. “Ooh mijn god”, zei ze zachtjes. “De komende jaren zal ik het wel moeten stellen met mijn eigen handen, want met een vent komt het er niet van”. Dat maakte haar opgewonden. Pervers werkte het zelfmedelijden een enorme geilheid bij haar naar boven. Wellustig kneedde ze met haar andere hand in haar enorme prammen, terwijl ze om en om haar ringvinger en pik in haar natter wordende spleetje schoof. “Oja, oja”, kreunde ze wat harder.
Franny had de lakens van haar bed afgeschopt en lag met wijd gespreide benen op haar rug. Zwoel keek ze langs haar eigen lichaam en zag dat haar beide handen als in een automatisme haar erogene zones betastten. De mooie vrouw gooide haar hoofd achterover; ze voelde de prikkelingen langzaam naar haar onderlichaam toestromen. Ze wist dat ze zou gaan komen. Ze kon zich niet meer herinneren wanneer de laatste keer was geweest, maar nu was het dan zover. En ze gaf zich eraan over. Beelden waaraan ze zich vroeger zo opgeilde tijdens het masturberen, flitsten door haar hoofd. Ook het soppend geluid dat haar vingers maakten, droegen bij aan het naderend orgasme. Ze kreunde nu luid en duidelijk. Als ze dat al in de gaten had, dan zou het haar niets kunnen schelen. Wild rolde haar hoofd over het kussen, op de golven van haar geilheid. Maar de totale ontspanning kwam maar niet. Haar lichaam wilde meer dan alleen de bekende gedachten. Met spijt stopte ze haar masturberende activiteiten. Haar onderlichaam gloeiende. Onderzoekend betastte ze het gezwollen schaamvlees. Nijdig stond ze op. Het kutvocht parelde langs de binnenkant van haar dijbenen naar beneden. Franny keek in de spiegel. “Eigen schuld meisje, je hebt het zelf zover laten komen”, zei ze tegen haar evenbeeld. Toch nam deze zelfkennis de onrust niet weg. Geheel ontbloot stapte ze onder de douche. Met de moed der wanhoop richtte ze de krachtige waterstralen op haar gevoelige plekjes. Maar dat wond haar niet op. Integendeel, het kietelde alleen irritant.
Even later beende de co-assistente moedeloos door het rustkamertje. Ze had haar dokterskleren weer aangedaan, de pieper zat in haar zak. Verveeld keek ze door de lamellen naar buiten. De parkeerplaats was nu eens voor de gelegenheid leeg. Ergens in een hoek, half in de bosjes, stond haar autoootje. “Waarschijnlijk zit het spinrag al tussen de wielen”, dacht ze bitter-sarcastisch. Onbevredigd als ze was, gaf ze de schuld daarvan aan haar werk, aan haar baas, aan het ziekenhuis. Diep in haar hart wist ze dat juist haar eigen ambitie de oorzaak ervan was dat ze geen partner had. Nijdig gaf ze de plastic raambekleding een lel. Ineens ging de deur open. Franny draaide zich met een schrik om. Een even zo geschrokken mannelijk persoon stond op de drempel. Franny herkende de man wel, maar wist niet waarvan.
“Oeps, sorry dokter. Ik wist niet dat u er was. Ik kwam alleen maar even de lakens verschonen”, zei de man beleefd. Franny wist het weer. Het was de man van de linnendienst. Ze herstelde zich snel. “Oh, dat is niet erg hoor. Ga gerust uw gang”, zei Franny. Om wat te doen te hebben begon de vrouw in haar koffertje te rommelen. De man toog onverstoorbaar en fluitend aan zijn werk. Maar plots stokte het fluitje. Franny keek op. Ze zag dat hij naar het bed staarde. De co-assistente realiseerde zich met een schok dat hij naar haar schaamvocht keek. Meteen daarna trok een tweede emotie door haar lichaam. De witte hospitaalbroek die ook de mensen van de linnendienst droegen, vertoonde een dikke bobbel. Een warm gevoel trok vanuit haar onderlichaam naar boven.
“Waarom stop je met fluiten”, vroeg de vrouw zachtjes. De linnenman zei niets. Zonder dat hij moeite deed zijn zwellend lid te bedekken, draaide hij zich om. De twee keken elkaar diep in de ogen aan. En voordat Franny het in de gaten had, deed ze langzaam en in zijn volle aanzicht, haar onderbroekje uit. De linnendienstmedewerker keek haar sprakeloos aan. Franny zette haar been op de stoelleuning en liet de man naar de blote onderkant van haar lichaam kijken. Ze gebaarde dat hij dichterbij moest komen. De man gehoorzaamde. In een vloeiende beweging trok ze aan het elastiek de witte broek naar beneden. Hij had geen onderbroek aan. “Viezerik”, zei ze zachtjes. De lul stuiterde nog na, Franny voelde de voorvochtdruppels op haar huid. De man rilde, Franny zag kippevel op zijn armen verschijnen. Zijn handen omvatten haar volle boezem. Voorzichtig begonnen zijn vingers met haar harde tepels te spelen.
Voor de tweede keer die dag, gooide Franny haar hoofd in haar nek. Ze liet de man haar betasten. Haar opwinding steeg toen ze voelde dat de man steeds wilder werd. Ze hoorde hem diep ademen. Blijkbaar hield hij het niet meer. Zonder enige waarschuwing, scheurde hij haar doktersjas open. “Daar hebben ze wel een nieuwe voor in het magazijn”, zei hij hijgend, maar droog. Wild woelde hij door het weelderige borstevlees. Franny’s onderbuik gierde al van de spanning, maar deed nog een schepje erboven op toen ze voelde dat hij haar naar beneden drukte.
De mooie vrouw zat praktisch naakt op haar knieën. Haar enorme memmen lagen op het tafeltje. De man pakte zijn pik en zakte door zijn knieën. “Duw die godenmeloenen eens tegen elkaar”, vroeg hij. Franny deed wat van haar werd gevraagd. De man wurmde zijn pik tussen de heerlijke vleesbergen. Na de tweede haal, had zijn voorvocht de Russische neukweg goed begaanbaar gemaakt. De linnendienstmedewerker pakte Franny bij haar nek en begon wild te pompen. De mooie co-assistente werd wild tussen haar borsten geneukt en kreunde. Maar de onrust in haar onderlichaam groeide gestaag. Door de woestheid van zijn stoten en dit standje, kon ze ook niet met haar vingers bij haar gevoelige kutplekjes. “Nee, nee. Alsjeblieft, laat mij eerst even. Ik, ik, ik hou het niet meer uit”, smeekte Franny. De man stopte niet meteen. Pas toen Franny zijn hand tegen haar schaamstreek aanwreef, begreep hij dat het menens was met deze co-assistente. “Even maar”, zei hij koel terwijl hij op zijn rug ging liggen.
Alsof ze een junk was die te laat de dagelijkse shot naar binnen probeerde te spuiten, beklom Franny de pik van de lakenman. Hij zag haar borsten onelegant heen en weer slingeren. De vrouw voelde zijn pik in haar hand nog een standje harder worden. Ze slaakte een zucht van verlichting toen de zware jongen bij haar naar binnen schoof. De penis drong diep in haar naar binnen en werd begeleid door een sissend uitademende Franny. “Ooh jaah”, kreunde de vrouw toen de penetratiewortel op het diepst in haar zat. Voorzichtig schoof ze met haar clitoris over zijn onderbuik. Vrijwel tegelijk kwam ze klaar. Hier hadden haar lusten zo lang op gewacht. Het leek wel of twee golven van erotische spanning precies bij haar clitoris tegen elkaar klotsten. Haar nagels drongen diep in zijn buik. Van heel ver voelde ze haar borsten tegen haar lichaam. Sidderend ebde het orgasme weg. Franny deed haar ogen open en zag de man glimlachend naar haar kijken.
“Was het fijn”, vroeg hij gemeend. De vrouw knikte slechts, ze kon nog niet veel zeggen. Met zachte dwang voelde ze dat ze van zijn pik af werd gelicht. Teder legde hij haar op haar rug en spreidde zover mogelijk haar benen. “Nu is het toch echt mijn beurt”, leek hij zich haast wel te verontschuldigen. Even wilde Franny protesteren, maar liet hem begaan. Ze had trouwens toch niet de puf ervoor. Haar benen werden in zijn nek gelegd en vrijwel direct voelde ze de penetratie. Door het veranderde standje leek hij nu nog dieper in haar te zitten. Toch merkte ze er niet veel van. Het orgasme had blijkbaar iedere zenuw in haar onderlichaam verdoofd. Snel, zakelijk en diep schoof de linnendienstmedewerker in en uit haar lijf. Hij kreunde niet, hijgde niet, maar werkte slechts. In en uit, in en uit. Alhoewel het gevoel maar langzaam terugkwam, kon Franny wel genieten van zijn handelingen. Het was pervers, hoerig, fantastisch! Ze gaf zich aan hem, een wildvreemde. Een man waarmee ze het normaal gesproken nooit zou doen. Dat maakte het voor haar nog eens extra opwindend. Ze gebruikten elkaar; Franny zwijmelde weg.
Zijn greep werd vaster. Hij stiette een intens, maar zacht gekreun uit. Ze keek hem aan en zag zijn ogen wegdraaien. Hij kwam klaar. Ze wachtte op de zaadgolf die haar lichaam binnen zou dringen, maar die zou nooit komen. De man haalde zijn pik uit de spleet en richtte hem op haar borsten. Een klein moment gebeurde er niets. Maar dat leek wel uren te duren. Het enige dat Franny gewaar werd, was een fijne nevel van kuten voorvocht die op haar lichaam neerdaalde. Toen spoot de man één dikke zaadstraal recht op haar borsten. Het sperma trok draden tussen het weelderige vlees. De linnendienstmedewerker schokte wat na. Hij zag hoe Franny wat van zijn neukslijm op haar clitoris smeerde. De co-assistente begon spastisch te bewegen. Ze klauwde om zich heen en zuchtte zwaar. Ze onderging een tweede hoogtepunt. Deze was weliswaar niet zo intens, maar lichamelijk kon ze het niet meer aan. Ze hoopte alleen dat ze nu niet nog een keer geneukt zou worden.
Franny deed haar ogen open. Ze begreep dat ze een tijdje had liggen doezelen. Spiernaakt lag ze nog op de grond. Van de linnendienstmedewerker was geen spoor meer te bekennen. In de daaropvolgende maanden kreeg de vrouw weer plezier in haar werk. De eenzame nachten in het rustkamertje waren voorbij. Hij kwam altijd precies op het juiste moment. Pas toen ze naar het Academisch Ziekenhuis werd overgeplaatst om als assistent van Neerlands beroemdste uroloog te gaan werken, besefte ze dat ze nooit naar zijn naam had gevraagd; ze miste haar linnendienstmedewerker.