Het is nu al weer ruim twintig jaar geleden dat partnerruil definitief afscheid nam van de ‘grote algemene maatschappelijke acceptatie’. Begin jaren zeventig, toen velen de buitenwijk ontdekten; nieuwe buren, in nieuwe steden kregen; mensen voor het werk kilometers van hun geboortegrond verhuisden, toen werd er nogal eens over gesproken. De NVSH had het over een verrijking van je relatie, veel feministen zag het als een praktische gelijkschakeling van het vrouwelijk genot aan dat van de man, en bladen als TUK en die van de collega-uitgeverijen gingen als hete broodjes over de toonbank.
Nu realiseren velen het zich niet, maar die eerste jaren van de jaren zeventig, toen de ideeën uit de bevrijdende jaren zestig tot in de kleinste hoeken van de samenleving waren doorgedrongen, waren eigenlijk een hoogtepunt in het vrije denken.
Vandaag de dag is partnerruil anders. Het heeft geen diepere bedoeling dan sex. Er wordt niet meer interessant over gediscussieerd, en het wordt ook niet meer gedaan met mensen uit de straat. Partnerruil op slag van het nieuwe millenium: daar praat je niet over. Iedereen doet maar wat-ie niet laten kan, ‘Als het de koers van mijn aandeeltjes maar niet beïnvloedt’.
Marjan en Irene waren goede vriendinnen van elkaar. Ze hadden elkaar leren kennen tijdens het vrijwilligerswerk, bij de plaatselijke welzijnsorganisatie. Ze hielpen de boel weer een beetje organiseren, ’s avonds, als de kinderen op bed lagen en hun mannen op de bank, tv keken. Meer dan eens bespreken ze met een aantal geitenwollen sokken-types de maatschappij en tot waar die verworden was. Aanvankelijk hielden zij hun mond dicht, voelden zich allebei dom terwijl ze luisterden naar de naar zweet ruikende mannen en vrouwen die tenminste een jaar op de sociale academie hadden gezeten. Maar na een aantal maanden mengden zij zich in het gesprek. Zagen ze waar de anderen scheef gingen in hun redenering, of voelden hun eigen mening opborrelen.
In tegenstelling tot de meer orthodoxe anarcho’s – die vanaf jaren tachtig een vesting hadden opgetrokken tegen welke sexuele moraal dan ook omdat je toch alleen maar je vingers eraan kon branden – konden Marjan en Irene wél praten over sex. Heel goed zelfs, ze wisten precies wat ze tekort kwamen. Het kwam dan ook meer dan eens voor dat ze na het sluiten van het dienstencentrum, met z’n tweeën naar het café van Ome Sjeng trokken om verder te praten.
Op een dinsdagavond, nadat ze met veel bombarie en na maandenlang uitpluiswerk, het subsidie-overzicht klaar hadden, besloten ze weer voor een neut. Peppijn, Maarten, Petra en Freya – voorheen Mireille geheten – gingen niet mee, want er hing nog een CDA-verkiezingsposter op de ramen van Sjeng’s café.
Het was rustig en de twee vrouwen kozen een tafeltje ergens achterin. Vrij snel kwam het gesprek weer over sex. Ze waren blij dat de anderen er niet bij waren. Ze voelden zich altijd een beetje opgelaten met die mensen. Zeker in de groep, en als zij tegen elkaar opsnoefden over hoe recht zij in de leer wel niet waren.
Buiten regende het. De lichten waren gedimd, Sjeng pouleerde glazen of rommelde wat zonder verder acht op hen te slaan. In het achterhuis hoorden ze zacht de tv-geluiden van een of andere Engelse mini-serie. De vrouwen spraken zacht, bekeken elkaars gezichten bij het licht van de flakkerende kaars. Vrijwel tegelijk, als één persoon, kropen de handen naar elkaar en pakten elkaar vast. Marjan keek nog een keer achterom, maar zag Sjeng net naar achteren verdwijnen. Ze boog zich vervolgens over het tafeltje naar haar vriendin. Een moment bleven hun lippen vlak voor elkaar staan, toen raakten ze elkaar.
Wilder en wilder gaven de vriendinnen zich aan de intieme kus. Nooit eerder hadden ze met een vrouw gezoend, nooit eerder hadden zij zich zo gegeven aan de spanning van het moment. Ze schrokken van wat er gebeurde, maar vonden het aan de andere kant toch heel normaal. Ze probeerden er zo goed en legitiem mogelijk mee om te gaan. Vandaar dat ze hun nieuw ontdekte genot probeerden te ondervangen in iets concreters: partnerruil, of liever eerst sex met z’n vieren in dezelfde ruimte.
Een maand later was het al zover, met z’n vieren bij elkaar, voor dat doel, allemaal zenuwachtig natuurlijk. Ron, de man van Irene, nam het voortouw; niet dat hij er ervaring mee had, meer om zichzelf een houding te geven.
‘We moeten ons zeker niet haasten. Ik ben zelf ook hartstikke nerveus’, begon hij diplomatiek nadat het onderwerp was aangeroerd. ‘Kom, laten wij eerst maar eens wat te drinken nemen’. De vrouwen konden Boudewijn’s bevrijdend gezucht horen. En ze namen er nog één, en nog één. Na het derde drankje bracht Ron er voorzichtig weer over.
‘Zeg meiden, laat nou eens zien wat jullie bij Sjeng deden… Nu we toch bij elkaar zijn, wil ik dat weleens zien’.
Hij zette een zwoel plaatje op en dimde de lichten. Boudewijn’s rode wangen staken schrik af boven het zachte licht van de kaarsen die op het dressoir stonden. ‘Zullen we?’, vroeg Irene giechelend. Vreemd genoeg was zij de happigste van de meiden. Waarschijnlijk omdat zij iets te bewijzen heeft voor die Ron, dacht Boudewijn met een wee gevoel in zijn buik. Marjan en Irene stonden midden in de kamer. Slepend, op de melodie van de muziek, ontdeden zij elkaar van hun kleren. Ron keek bewonderend toe. Af en toe vloekte hij zachtjes van verrukking, maar duidelijk hoorbaar, dat de vrouwen van die goddelijke lichamen hadden. Boudewijn had het beduidend moeilijker om zijn opwinding te bedwingen. Zijn versnelde ademhaling verstoorde zelfs het muziekje.
Zachtjes raakten de meiden elkaar aan. Ze voerden vrijwel precies dezelfde handelingen bij elkaar uit. Ze lieten hun vingers vanaf hun hals, via de borsten naar hun onderbuik glijden. Daar legden zij hun handpalm erbij, op de venusheuvel van de ander.
‘Mhmmm, wat heb jij een lekker kutje’, fluisterde Irene duidelijk hoorbaar voor de mannen. Ze streelde met haar ring- en middelvinger de schaamlippen van haar vriendin. Ron kreunde zachtjes. Hij had al vaker gefantaseerd over zijn vrouw die het met een andere vrouw deed, maar dit was de eerste keer dat hij getuige mocht zijn van de intimiteit. Boudewijn dacht dat hij gek werd.
Marjan gooide haar hoofd achterover en genoot van de aanrakingen. Al staand kantelde zij haar bekken iets. Niet alleen kon haar vriendin er zo beter bij, ook kregen de mannen een beter zicht op de dingen die gebeurden.
Irene boog zich voorover en kuste haar vriendin teder in de hals. ‘Ooh ja’, kreunde deze en perste haar schaamstreek tegen die van Irene. Ze bracht haar hoofd terug in de rechtstandige positie, waarop ze meteen werd opgewacht door Irene die haar op een gulzige tongzoen trakteerde.
Boudewijn hield het nu helemaal niet meer. Met een kreet sprong hij van de bank en liep naar de keuken. Maar geen moment hield hij zijn ogen van het hevig kussende tweetal. Zowel Irene als Marjan deden het erom. Hun borsten, met de stijf geworden tepels, wreven tegen elkaar aan. Langzaam, intens en plagend schuurde het stevige en gevoelige vlees tegen elkaar.
‘Moet je eens kijken’, hijgde Marjan. Ze zei het tegen haar vriendin, maar het was natuurlijk voor beide heren bedoeld. Ze haalde met een vinger wat vocht tussen haar gezwollen schaamlippen, en smeerde dat op haar eigen tepel. Vrijwel direct daarna bracht ze het vrouwengeil over op Irene’s tepel. Het was nu Ron die een kreet slaakte van opwinding. Hierdoor aangemoedigd deed Irene hetzelfde. ‘Ooh lieve heer, zo meteen ga je mijn vrouw ook nog staan likken zeker?!’, riep Boudewijn in opperste geilheid uit. De meiden keken hem allebei aan. Zwoel, zacht en met geloken ogen. Om vervolgens hun blikken weer naar elkaar toe te draaien. Marjan gaf haar vriendin nog een geile tongzoen, en zakte naar beneden. Irene werd overal gekust en gestreeld. Vooral het kleine naveltje werd stevig bevochtigd door haar snelle tongetje. Het was duidelijk: dit deed ze slechts om te laten zien hoe ze van plan was het kutje van haar vriendin te likken. Ron stond ook op en ging vlak voor het vrijende vrouwenpaar staan om het nog beter te kunnen bekijken.
Irene ondersteunde zich met beide armen naar achteren gestrekt op de eettafel, en ging op de toppen van haar tenen staan. Marjan zat inmiddels op haar knieën en rekte met één hand het kutje van haar vriendin op. Met de andere spreidde ze de schaamlippen. Irene keek toe hoe Marjan’s hoofd steeds dichter bij haar kutje kwam. Nog voordat het naar buiten gestoken en geoefende tongetje het zachte, natte vlees raakte, kermde ze luid en aanmoedigend. Toen raakte de vochtige tong het kutje. Irene kronkelde met haar bovenlichaam. Haar haren bewogen wild heen en weer, en streelden haar rug.
Boudewijn verteerde door opwinding en iets anders. Was het jaloezie? Hij wist dat zijn vrouw een heel intieme relatie had met haar vriendin. En hoewel hij dat niet kon begrijpen, zag hij wel in dat dat iets van haar was. En nu, en nu zag hij haar genieten. Genieten van de tong van diezelfde vriendin die Irene, zijn Irene, liefhad. Boudewijn viel op zijn knieën, naast Marjan. Hij keek toe hoe ze het voor hem bekende zachte vlees liefkoosde. Marjan draaide even haar hoofd naar hem toe, ze lachte. ‘Mooi hè?’, zei ze zacht.
Op dat moment was de man gewonnen. Hij streelde Marjan’s lange bruine haar. ‘Heel erg mooi, en jij doet het ook heel erg mooi’, zei hij met ontzag in zijn stem. Marjan knorde tevreden en ging verder.
Van bovenaf had Irene alles gezien. Nooit eerder had ze zo’n geluk ervaren als op dat moment. Haar man accepteerde alles wat er tussen Marjan en haarzelf gebeurde! Ze probeerde beiden tegelijk aan te raken, door beider haren te kroelen. Maar een felle genotscheut deed haar evenwicht verliezen, en ze tuimelde achterover, haar benen wijdgespreid, met haar rug op de tafel.
Achter hen hoorde het drietal Ron lachen. ‘Tjonge’, grapte hij, ‘jullie zijn alle drie heel bijzonder. Kom, laten we naar boven gaan. Ik heb er echt zin in gekregen, in alle drie’.
Een zoete kramp trok door Irene’s onderlijf. Dat had ze niet verwacht, dat de man zo kordaat kon zijn. En dat ze daar zoveel bij voelde. Op de trap wisselde Irene een blik van verstandhouding met Marjan. Deze knikte en zei: ‘Hij is goed hè?! Ik ben stapel op hem, maar de jouwe mag er ook best wel wezen hoor. Hij is lief, en knap ook!’ Boudewijn pikte van dit alles niets op. Hij liep als laatste naar boven, als geobsedeerd kijkend naar de zwoel bewegende kontjes van de twee vriendinnen. En ooh, wat wilde hij ze graag aanraken! Zou hij het doen? Durfde hij het nog wel? Nu hij wist wat er werkelijk speelde tussen zijn vrouw en dier vriendin…? In een flits realiseerde hij zich Ron’s opstelling. Het doortastende ervan, zonder schroom, precies handelend volgens zijn wil.
Er geen twijfel over laten bestaan, dacht de effectenmakelaar, dat is dé manier. En nog vóór ze de slaapkamer betraden, betastte hij de vrouwen. Ferm, bijna allesomvattend. Vrijwel tegelijk keken ze naar achteren en naar elkaar. Ze lachten wulps…
Ron kleedde zich uit en ging op het bed liggen. ‘Nou dames, alles leuk en wel, maar nu is het tijd voor het echte werk. Ik wil dat jullie allebei mij weer hard maken. Daar zijn jullie zelf ook bij gebaat. Hoe je het doet, hoe je het doet, als-ie maar weer staat’.
Irene en Marjan stonden naast het bed en giechelden als een stel schoolmeisjes. Aarzelend betastte Marjan het mannenlijf. Haar ranke handje streelde zijn stevige mannentorso, draaide rondjes om zijn tepel, en gleed zoet en verleidelijk naar zijn onderbuik. Eigenlijk was hiermee de opdracht al vervuld. Duidelijk zichtbaar werd Ron’s pik kloppend harder. Boudewijn hoorde Irene zuchten.
Ze zakte door haar knieën en concentreerde de bewegingen van allebei haar handen nu op de schaamstreek van de oudere man. Ook Marjan was door haar knieën gegaan en likte en zoog de tepels van haar eigen vent.
Irene nam Ron’s ballen in haar handen en speelde ermee. Zachtjes omvatte ze hem helemaal. Ze kneep erin. Een flinke klodder helder voorvocht kwam uit het pisgat zetten.
‘Mhmmm, dat is nog eens een lekkere druppel’, hijgde de vrouw. ‘Mag ik hem eraf likken?’ ‘Aan jou de eer vriendin, aan jou de eer’, kirde Marjan. Haar vent stond op het punt gepijpt te worden door haar vriendin. Het was de eerste keer dat ze hem zou delen met Irene.
De mooie vrouw bewoog met haar hoofd in de richting van de penis. Ze bevochtigde haar lippen en haalde ze een beetje van elkaar. Hoewel ze haar lippen maar een beetje van elkaar had gehaald, gleed de pik erin als een warm mes door een pak boter. Vrijwel meteen begon Irene te zuigen en de eikel met haar tong te beroeren. Ron had niet gerekend op deze plotse actie. Zijn onderlijf krampte en hij stootte ongecontroleerd naar boven. ‘Jaaah!’, kermde hij. Al hun ogen waren gericht op Irene’s mond, die ineens het volle formaat te verduren kreeg. Maar uit niets bleek dat het ongemakkelijk was voor de mooie, jonge huisvrouw. Ze pakte de pik bij de stam en lebberde de opgewonden stengel van boven tot onder af. Even haalde ze hem uit haar mond. ‘Kom, help me’, steunde ze tegen haar vriendin. ‘Ik wil graag dat wij hem allebei pijpen’.
Marjan liet dat zich geen tweede keer zeggen. Binnen een mum van tijd waren ook haar handen en mond met Ron’s pik bezig. De vriendinnen pijpten Ron om en om, mengden beider speeksel, en proefden zijn voorvocht.
Even was Boudewijn uit het veld geslagen. Het leek wel of niemand meer acht op hem had geslagen. Maar hij was zijn ervaring op de trap niet vergeten. Hij besloot gewoon te doen waar hij zin in had. Als het niet goed was, dan merkte hij dat wel. De man kleedde zich helemaal uit en ging op zijn knieën achter Marjan zitten. Hij nam zijn niet al te kleine pik in zijn hand en wreef die van achteren over en tegen Marjan’s lekkere plekjes. De vrouw keek niet om, maar kreunde des te meer. Hierdoor aangemoedigd liet Boudewijn zich helemaal gaan. Steeds dichter leidde hij zijn eikel tot bij de opening. Maar iedere keer haalde hij net op tijd terug. Bijna als vanzelf, dierlijk meer, holde Marjan haar rug en schoof haar knieën nog meer van elkaar.
Met haar veranderende houding opende ze haar kutje voor hem! Nou zal je het weten ook, dacht de effectenmakelaar zelfverzekerd. Hij pakte met zijn vrije hand haar taille beet, en hervatte zijn plagende gewrijf. De eerste twee, drie keer gleed alleen zijn eikel in haar vagina, maar de vierde keer drukte hij door. Marjan’s adem stokte. Ook haar pijpende bewegingen kwamen tot stilstand.
Ron merkte dat er wat aan de hand was, en richtte zijn hoofd op. ‘Ooh allemachtig!’, kermde hij uit, ‘Je wordt zo maar geneukt!’ ‘Ooh ja, hij neemt me, van achteren…. ah ja!’, antwoordde Marjan kermend. Boudewijn had inmiddels zijn pik helemaal in de vrouw gedrukt. Hij bewoog met zijn onderbuik tegen haar kontje. De diep in haar priemende penis maakte het voor haar onmogelijk nog te kunnen pijpen.
‘Oké, tijd voor wat anders’, zei Ron. Hij draaide zich op zijn knieën en trok Irene op het bed. ‘Misschien zouden jullie ernaast kunnen liggen’, suggereerde hij. ‘Goed idee’, antwoordde Boudewijn monter. Hij pakte de steeds harder kreunende Marjan bij haar billen en duwde haar zó dat ze wel moést staan. Nog dieper priemde de pik in haar onderlichaam, en Boudewijn duwde haar op het bed. Marjan kroop op haar knieën, stak haar kontje nog maar weer eens naar achteren en smeekte om genomen te worden. Vrijwel meteen gaf de man hieraan gehoor.
Naast hen waren Irene en Ron inmiddels al begonnen. De vrouw had haar benen helemaal gespreid en haar bekken naar boven toe gekanteld. Ron steunde op zijn gestrekte armen en stootte diep en krachtig naar beneden. Hij was groot, misschien iets te groot. Maar dat beetje pijn vergrootte haar genot alleen maar. Vooral omdat ze het kon hebben, wilde hebben zelfs. De stotende bewegingen van de mannen liepen aanvankelijk niet helemaal synchroon, het bed schudde in een antiritme. Maar al snel kregen ze het te pakken. Toen keken ze naar elkaar. Marjan en Irene ook. Ze werden er nog eens extra geil van; bij het zien van elkaars overgave aan de nemende bewegingen. Irene streelde Marjan’s onderlijf, en haar vriendin deed hetzelfde. ‘Ooh mijn God!’, stiette Ron uit toen hij zag wat de meiden bij elkaar deden. ‘Ik moet komen!’ Hierdoor aangemoedigd begonnen Marjan en Irene elkaars klitjes sneller te masseren. Ook Boudewijn’s neukende activiteiten werden ongecontroleerder.
Het viertal kwam klaar. Ieder op zijn eigen manier. Het kamertje was te klein voor de geluiden en de spanning die ze met z’n allen produceerde.
Het bed leek wel een waterbed, zo schokte het. Ron haalde zijn spuitende pik uit Irene’s krampende kut en spoot zowel over haar, als over Marjan heen. Boudewijn loosde zijn sperma diep in Marjan’s lichaam, en probeerde – wild van opwinding – tegelijkertijd Irene’s kutje te fistfucken. De vrouw sloeg op de golven van haar genot wild met haar hoofd heen en weer. Ze kon nergens heen. Het bed, Boudewijn’s hand, en zijn drukkende kracht tegen haar kontje hielden haar waar ze was. Ze klauwde in het matras.
Boudewijn’s nog halfstijve, en flink besmeurde pik bengelde hulpeloos aan zijn lichaam. Irene was inmiddels tot rust gekomen. Ze trok zichzelf hijgend en blazend van de hand in haar kut af. De man viel naast haar. Zonder er verder nog over te denken nam ze zijn pik in zijn mond en zoog het laatste sperma eruit.
Een week later verstomde de discussie plots toen Peppijn Freya stomverbaasd naar de twee huisvrouwen zag kijken. Ook Maarten’s mond viel van verbazing open en hij vergat zijn lange haar naar achteren te strijken. ‘Wat is er met jullie aan de hand?’, vroeg Petra altijd de meeste botte van het sociale gezelschap. ‘Niets’, zei Marjan afwezig en zonder haar ogen van Irene af te wenden, ‘we genieten nog wat na…’ Maarten sloot de vergadering en de wereldverbeteraars slopen weg.