Beiden werkten in een sjiek restaurant, ergens in het Gooi. Bernadice was een Française, maar sprak redelijk goed Nederlands. Iedereen wist dat ze niemand in Nederland had. Ze leefde op een eenzaam kamertje ergens in het binnenstadje van Hilversum. Zij was kok; hij ober. Zij werkte voornamelijk ’s middags; hij was ’s avonds in de weer. En hij, hij was stapelgek op haar. Maar wat hij, en overigens alle mannen, ook probeerde, hij kreeg bij haar geen voet aan de grond. Zij werd Robberts obsessie. Hij concentreerde zich niet meer, liet zijn gasten aan tafel verkommeren. Hij liep dan door de keuken waar zij eerder die dag de gerechten had geprepareerd. Bernadice had zich in zijn gedachten vastgehaakt,
Het was een mooie middag toen Robbert jogde. Hij holde in een goed ritme. Iedere keer dat zijn voeten dreunend op het dampende asfalt neerkwamen, hoorde hij in zijn lichaam haar naam, in lettergrepen,: ber-na-di-ce, ber-na-di-ce, ber-na-di-ce. Het was alsof hij gek werd. Zonder dat hij het zelf in gaten had, groeide in zijn sportbroekje zijn lid. Pas toen de piemel door de rennende bewegingen begon te stuiteren, begreep hij wat er aan de hand was. Robbert stopte en bekeek zichzelf. Maar hij was niet de enige. De man voelde dat hij werd aangestaard. Hij keek achterom en zag drie dames langs zijn net afgelegde weg staan. Allen met een klein rothondje aan een rollijn; ze keken hem met grote ogen aan. “Ooh shit”, schreeuwde hij zichzelf toe en bedekte zijn gezwollen bobbel. De vrouw die het verst van hem af stond, liep op hem af. Verbaasd keken de twee vrouwen, nu ook haar na. Robbert wist niet goed wat te doen. Hij schaamde zich, wilde door de grond zakken. Maar de vernedering had hem aan de grond vastgenageld. De vrouw met het hondje stond nu vlak bij hem. Robbert zag dat de overige twee dames nog steeds op hun plaats stonden. Eén van hen staarde zelfs met haar mond open.
“Ben je nogal opgewonden”, vroeg de vrouw zakelijk. Robbert begreep er niets van. Hij zocht naar uitwegen, ontkenningen, maar besefte dat die er nu niet meer toe deden. Hij besloot maar gewoon de waarheid te vertellen. “Ik dacht aan een vrouw van wie ik helemaal weg ben”, klonk het bedeesd. “Dat dacht ik al”, zei de vrouw tevreden. “Ik ben Patty, en ik wil je graag helpen”. Ze bond haar hondje aan de lantaarnpaal en leidde de man de bosjes in. Robbert keek nog een keer naar de andere vrouwen, die hun nekken uitrekten om te tweetal te kunnen blijven volgen.
Patty zette de jogger met zijn rug tegen de boom. Met gesloten ogen bewoog ze haar hoofd langs Robberts lichaam. Ze snoof zijn zweetgeur op. Robbert zag haar rillen. Ze kreunde. Nu pas raakten hun lichamen elkaar. Patty deed dat door met haar onderlichaam tegen dat van hem aan te drukken. Ze zei niets, ze rook alleen maar. Haar ogen bleven gesloten. Langzaam voelde Robbert haar handen naar beneden glijden. Ter hoogte van zijn heupen, wurmde ze haar handen tussen hun lichamen. Robbert begon sneller te ademen. Blijkbaar wond dat ook Patty op, want haar bewegingen werden gehaaster. Hij voelde dat ze aan zijn knoopjes frunnikte. Moeizaam schoof ze de sportbroek tot half op zijn billen. Kordaat en doelgericht deed ze zijn slip opzij en pakte zijn harde pik. Met haar andere hand haalde ze van achteren haar rok omlaag en haar panty naar beneden. Eindelijk had Patty haar ogen geopend. Ze keek hem aan terwijl ze zich langzaam omdraaide, maar ze zei niets. Haar lijf schuurde intens en langzaam tegen het zijne. Het uitdagende kontje voelde warm tegen zijn neuklans. Patty ademde steeds zwaarder. Toen pakte ze Robberts pik en schoof deze van achteren in haar onderlichaam. Patty kreunde. Ze pakte met beide handen de man bij zijn middel vast en geleidde hem om in en uit haar onderlichaam te schuiven. Robbert dacht dat zijn pik op springen stond. Zoiets geils had hij nog nooit meegemaakt.
Een hondje kefte, onmiddellijk gevolgd door twee andere blaffers. Automatisch keken Robbert en Patty op. Tussen de bossages zagen ze de twee andere vrouwen naar hen gluren. Robbert stopte met pompen, maar Patty protesteerde. “Nee, doorgaan”, hijgde ze zacht. Met een triomferende blik bleef ze strak naar de gluursters kijken en dwong de man ferm door te stoten. Robbert aarzelde, maar hij merkte dat Patty enorm opgewonden werd. Ze produceerde grote hoeveelheden kutgeil. Zijn bovenbenen voelden glibberig aan. En inderdaad, Patty had de smaak goed te pakken. Nog steeds naar de dames kijkend, bukte ze zover mogelijk naar voren en kreunde: “Nu, zo diep en zo hard mogelijk. Neuk me!” En de jogger deed wat van hem werd gevraagd. Met lange halen neukte hij de kut, steeds harder, steeds wilder. Het geblaf van de honden nam toe met het genot van het parende tweetal.
Patty voelde de greep op haar billen verstevigen. Ook Robberts bewegingen werden onregelmatiger, meer ongecontroleerd. De vrouw kreunde steeds harder tegen de spiedende vrouwen: “Hij gaat komen, hij gaat komen. Ooh Jezus, hij gaat in mij spuiten!” “Jaaah, ik ga in je sproeien. Ik beziiii, aaah!” Robbert brulde het uit. Hij perste zijn ogen dicht, maar op zijn netvlies stond zijn steeds sneller penetrerende pik gebrand. Zo tussen haar vette, neukminnende biefstukken. En hij loosde. De geluiden uit de hondestrotten bulderden in zijn hoofd. Dikke klodders sperma verdwenen in haar onderlichaam. En dat alles werd begeleid door een orgastisch gekreun van Patty. Ze voelde de mannelijke warmte bezit van haar nemen en ze gaf zich eraan over. Zo pervers, zo smerig en tegelijkertijd zo heerlijk. Ze wist dat de andere vrouwen hen nog steeds aan het bekijken waren. Maar ze had de aandacht, de geile opwinding hiervoor verloren. De man was gekomen, in haar!
Nog nahijgend en onvast op zijn benen deed Robbert een stap opzij. Zijn halfslappe lul spetterde uit haar kut. Hij keek in de flamoes en zag dat zijn witte slijm haar gezwollen, roodroze, vlees had besmeurd. Robbert rilde, een flauwe geilscheut ijlde nog door zijn lichaam. Patty richtte zich met moeite op. Haar schaamstreek brandde, zijn zaad prikkelde pijnlijk-aangenaam op de rauwe plekken van haar neukgrot. De voyeuressen stonden er nog steeds. Ze slikten, en volgden het uitgeneukte stel dat langzaam uit de bosjes strompelde. “Droge mond”, vroeg Patty in het voorbijgaan. De vrouwen beseften niet dat deze opmerking sarcastisch bedoeld was en ze knikten. Verbaasd keek Patty hen aan, maar herstelde zich snel. “Dan zal je lijf het vocht wel ergens anders voor nodig hebben”, antwoordde ze alert.
Dat alles ontging Robbert. Nog enigszins wezenloos stond hij op de stoep. Hij keek naar het hondje dat uitgelaten aan de riem rukte; de bazin was terug. “Stil maar Bobby, vrouwtje is weer terug. Zie je nu wel, vrouwtje komt altijd”. Patty ontknoopte de riem van de lantaarnpaal en draaide zich naar de man toe. Haar hondje sprong nu uitgelaten tegen Patty op. “Het was fijn, dank je wel”, zei het bazinnetje. “Ik hoop dat je nu verder kunt joggen zonder ongemak”. Zonder verder nog een woord te zeggen, draaide de vrouw zich om en wandelde weg. De keffer was wat rustiger. Zwijgend keek Robbert haar na. Nu pas realiseerde hij zich wat er was gebeurd. Hij keek naar de voyeuressen. De twee dames keken schaapachtig terug. Toch meende hij een hunkering in hun te ogen te ontwaren. Robbert haalde laconiek zijn schouders op. Hij besloot het gebeuren verder op te nemen zoals het was. De man rende weg. Nog even keek hij achterom. De vrouwen keken hem lang na. Eén van de honden draaide midden op straat een drol; de ander snufte aan het pulserende poepgat.
Robbert kwam maar moeilijk op gang; zijn pik voelde opmerkelijk leeg en zijn dijbeenspieren waren stijf geworden van de intensieve neukhouding. Maar gaandeweg werd hij weer losser en begon zich goed te voelen. “Waar zal ik eens naartoe lopen”, bedacht de man. Maar tegelijkertijd realiseerde Robbert zich dat hij al flink in de buurt was gekomen van het restaurant. Voordat hij het wist, jogde de man op de lange oprijlaan die naar restaurant “Ende Gefleugelde Swaen” liep. Met het restaurant in zicht, sloeg de schrik hem om het hart. Op de veranda zat Bernadice in de zon. Blijkbaar had ze hem al gezien, want ze stond op en zwaaide naar de ober. Robbert kon niet meer weg. Nog even en hij zou oog in oog staan met de grote liefde in zijn leven.
“Hai, sportief aan het doen”, vroeg de struise Française met haar prettige accent. “Ja, ik dacht: Kom laat ik een stukje gaan rennen”, stamelde de man. “Leuk, gezellig”, zei Bernadice. Ze stak plotseling haar neus in de lucht. “Hè, wat ruik ik”, vroeg ze alert. Robbert zag dat ze rilde. Hij had zo’n donkerbruin vermoeden wat ze rook, maar angstvallig hield hij zijn mond. “Ik ruik sex”, zei de Française met een trilling in haar stem. Toen ondeugend: “Robbertje, wat heb jij gedaan?” De man wilde eerst niet antwoorden. Maar de dame dwong hem ertoe. Hij vertelde zijn belevenis met Patty, nog geen uur geleden. Bernadice zat op het muurtje en luisterde aandachtig. Verder vertrok ze geen spier.
“En voordat ik het wist, jogde ik naar hier”, beëindigde de man zijn relaas. Nu pas keek hij naar zijn grote liefde. Ze had er rode konen van gekregen. “Dat is een opwindende belevenis”, zei ze in onhandig, maar aandoenlijk Nederlands. Het werd weer stil. Beiden wisten niets meer te zeggen. Ze keken naar elkaar. De man werd warm van binnen en lachte verlegen. Ze lachte verlegen terug. Met een schok realiseerde hij dat Bernadice langzaam haar sloof naar boven trok. Ze had niets daaronder aan, behalve haar bodystocking. “Dat verhaal van je heeft mij opgewonden”, zei de mooie vrouw. “Sinds lange tijd ben ik weer heet, warm en nat van binnen”. “Ooh Bernadice”, zei Robbert en stortte zich op haar uitdagend geschoren venusheuveltje.
Terwijl hij haar delen likte, merkte de man dat Bernadice natter werd. Ze hield haar benen wijd van elkaar om hem er beter bij te laten kunnen. “Ik moet je pik proeven”, stamelde ze. “Ik moet het vlees proeven dat zojuist in een andere vrouw is geweest”. Robbert stond haastig op. Hij geloofde zijn eigen oren niet. Binnen een mum van tijd had hij zijn bovenlijf ontbloot en zijn penis tevoorschijn gehaald. Hongerig graaide de kokkin naar het mannelijke vlees en stak het in haar mond. “Was ze lekker”, vroeg ze murmelend. “Was het een lekker wijf dat je net hebt genaaid?” Robbert stotterde instemmend. Het genot benam hem zijn normale spraakvermogen. “Inderdaad, Patty moest wel een lekker wijf geweest”, bedacht Bernadice zich toen ze de lul proefde. Geil, zoet en wild; deze associaties kwamen meteen bij haar naar boven. Ze wilde Patty in haar lichaam en stopte met likken. “Je moet je in mij duwen”, zei de Française, ik wil ook haar in mijn lichaam. De blondine stond op en liet Robbert op de stoel plaatsnemen. Zijn pik stak de mooie zomerhemel in. Langzaam liet Bernadice zich over de paal zakken. De penetratie benam haar de adem.
“Vinger me terwijl ik over je heen schuif”, hijgde ze opgewonden. De strakke borsten bewogen ritmisch mee op de bewegingen van het parende tweetal. De vrouw kreunde. “Je hebt haar zo maar geneukt, van achteren”. Robbert voelde dat de opwinding bezit van Bernadice had genomen. Hij zag haar bukken. Hij moest haar volgen om ervoor te zorgen dat zijn penis niet uit haar spleet zou glijden. Ze stonden weer, allebei gebogen. De zon scheen warm op hun zweterige ruggen. Bernadice hield één hand op de grond om zich te ondersteunen. Met de ander masturbeerde ze. “Neem mij ook op dezelfde manier”, kreunde de vrouw.
Dat hoefde ze geen tweede keer te zeggen. Woest liet Robbert zijn onderbuik tegen haar strakke billen knallen. Iedere keer verdween zijn neukstaaf daarmee in de gewillige, natte spleet. Hij keek langs haar lichaam en zag dat haar tepels stijf op het dedderende borstevlees stonden. Iedere stoot opnieuw. “Neuk je me zoals je net hebt gedaan”, vroeg Bernadice met een trilling in haar zangerige stem. “Ja, precies op dezelfde manier”, zei Robbert tussen zijn stoten door. “Oja, Oja”, kreunde de kokkin en ze kwam klaar. Rondom zijn pik voelde Robbert het warmer worden. Ook gleed hij nog gemakkelijker in en uit haar lichaam. Een flinke lading crème de la crème maakte zich los uit haar naaiholte. Kleine druppeltjes vrouwelijk geil vielen van zijn pik op het terras.
Vanuit zijn positie zag de man dat alle spieren in haar lichaam zich aanspanden. Hoge kreetjes ontsnapten uit Bernadice’s keel. Ze hijgde van inspanning. Robbert neukte steeds minder intensief. Toen hij stopte, slaakte ze een diepe zucht van opluchting. “Even rusten hoor. Wat was dat intensief! Ik ben de laatste jaren nog nooit zo opgewonden geweest”, bekende de mooie vrouw. Robbert stond naast haar en vroeg: “Heb je dan geen sex gehad?” De vrouw schudde ontkennend haar hoofd. “Niet zo, nee. Dat windt me niet meer op. Ik heb het allemaal wel gezien, geloof ik. Maar wat die Patty met jou deed, dat vind ik wel uitermate geil. Zo doe ik dat tegenwoordig ook. Gewoon met de meest wildvreemde mannen. Snel, ruw en zonder verplichtingen”. Robbert vond haar bekentenis opwindend maar tegelijkertijd ontmoedigend. Terwijl hij aan zijn pik rukte vroeg hij: “Maar dan kun je toch nooit een relatie met iemand aangaan”. “Nou, en wat dan nog? Dat is de prijs die ik ervoor moet betalen. Trouwens, ik heb vrienden genoeg. Maar ik kan niet met ze naar bed. Dat stoot me zelfs af”. Robbert voelde steken van hartzeer. Het mysterie rondom Bernadice was ontsluierd. Hij wist dat hij nooit met haar iets kon beginnen. De reden daarvoor deed hem pijn, maar mannelijk-masochistisch als dat was, wond dat hem ook op. Een flinke zaadklodder maakte zich los uit zijn ballen.
Zonder verdere waarschuwing spoot hij. Hij kreunde zelfs niet. Een enorme opluchting maakte zich van hem meester. Verbaasd keek Bernadice naar de eikel die nog steeds sperma uitscheidde. Ze was besmeurd. Haar borsten hadden de volle lading te verduren gekregen. Ze smeerde het uit, zoog aan zijn pik en keek hem aan. “Ik wind jou op hè”, vroeg ze. Nog narillend, knikte Robbert instemmend. “Bel me in het vervolg als je hebt gevreeën. Was je pik niet, maar kom -als mij dat uitkomt- dan direct naar me toe. Dan zullen we neuken, tot de spetters er vanaf vliegen. Dat beloof ik je, voor altijd”. Robbert stond sprakeloos toe te kijken hoe ze zich aankleedde. Nog steeds in zijn blootje hoorde hij haar zeggen: “Alors, nu moet ik weer aan de slag. Adieu, tot vanavond”.
Maar die avond meldde Robbert zich ziek. Twee neukbeurten op één dag èn het verlies van zijn grote liefde was voor de kelner te veel van het goede. Maar de weken en maanden daarop hield hij Bernadice aan haar belofte, vrijwel iedere dag…