Ze hadden elkaar ontmoet op het internet, op een chatsite. Ze waren allebei gebonden, hadden kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd en … ze hadden beiden een partner die niet meer zoveel om seks gaf. De eerste ontmoeting dateerde vanaf oktober, de eerste foto’s werden pas in december uitgewisseld en het eerste telefonische contact vond in januari plaats. Later zou John zeggen dat ze elkaar van haver tot gort kenden nog voordat ze elkaar in levende lijve hadden ontmoet. Werkelijk alles deelden Marjan en John met elkaar. Uiteraard hun seksuele fantasieën, maar ook wat ze graag lustten, tot zelfs de buien aan toe van hun partner of collega’s. “Had mij vroeger verteld dat ik zoveel aan iemand zou vertellen en ik had je voor gek verklaard”, aldus Marjan.
Ze gaat verder. “Het was zo spannend, ik ging hem eindelijk in levende lijve zien, beleven! Hier had ik al die maanden zo naartoe geleefd. Ik wist niet eens dat zulke plekken bestonden, laat staan dat wij er zouden afspreken. We gingen elkaar in de shop van het benzinestation ontmoeten, bij de melk. Dat was een ideetje van John. Al dagen ervoor gierden de zenuwen door mijn keel. Nu ik toch anoniem blijf, durf ik best te bekennen dat ik mijzelf in de aanloop tot de ontmoeting meerdere malen heb gevingerd. Ook mijn man moest eraan geloven, wist hij veel dat het niet om hem ging. Slecht hè? Maar dat maakte en maakt het nog steeds zo extra spannend.”
Motelletje
John: “In de maanden die eraan vooraf gingen waren we al behoorlijk ver gegaan. Dat was in het begin wel even anders; ik wilde haar meteen ontmoeten, maar daar was ze helemaal niet aan toe. Dus ik nam gas terug en probeerde zo veel mogelijk van het virtuele contact te genieten. Dat heb ik geweten; het was tergend, allesbepalend, ik voelde mij 20 jaar jonger! Dat we elkaar zouden gaan ontmoeten was al zeker, maar op een gegeven moment bleven we het maar uitstellen. We waren bang dat we ‘het’ zouden kwijtraken. Vandaar dat ik mijn hersens pijnigde over de manier waarop we elkaar voor het eerst zouden zien. Een motelletje vond ik te banaal. Ik wist bijna zeker dat juist door zo’n actie de boel al snel dood zou bloeden.”
“In die periode begon zij ook opdrachtjes van mij te verlangen. U vraagt wij draaien, geen probleem hoor (hij lacht). Op bepaalde dagen moest ze van mij zonder slipje naar het werk. Wilde ze wel een slipje aan, dan moest ze van die genotsballetjes in. Best geil, het was of of, en ze deed het ook nog.”
Marjan: “Ik moest mij zo uitdagend mogelijk kleden en hoerig opmaken. Ik zal je eens wat zeggen; ik wist niet eens hoe ik er dan uit moest zien. Dus heb ik eerst een hele avond besteed met zoeken op het internet wat voor mij de juiste look zou kunnen zijn. Ik weet nog goed dat dat op een woensdagavond was. De pc staat bij ons tussen de open keuken en de woonkamer, achter een halfhoog muurtje. Mijn man keek naar voetballen, en ik maar tikken, klikken en surfen. De balletjes diep in mij leken wel te gloeien, erg hè?”
Eenrichtingsweg
John: “Ik had al best wel wat ervaring met kinkyspelletjes, maar dat was in de tijd van vóór mijn huwelijk. Mijn stiekeme internetrelatie met Marjan haalde dat allemaal weer naar boven, alleen zij wilde verder. Marjan sleurde mij mee, mee met haar: verlangens, behoeften en onbesuisde opwinding. Ik ga niet zeggen dat het allemaal haar schuld is dat we zover zijn gekomen, maar ze deed mij een eenrichtingsweg inslaan. Ik moest verder dan ik ooit was gegaan om het voor Marjan spannend te houden.”
“Ergens halverwege maart nam ik de leiding weer helemaal op me. Ik mailde dat ze een slet was, dat ze erop kickte dat ze zo geil was, en dat ik goed voor haar zou zorgen. Dat ik desnoods de wereld zou verbouwen als wij maar aan haar verlangens konden toegeven. Dat was de druppel, ze ging er helemaal in mee. Mijn vrouw was die avond naar een vriendin. Toen die bevestigingsmail van Marjan kwam, heb ik mijzelf geloof ik er wel vijf keer op bevredigd.”
1-1-2 op stand-by
Marjan: “Het was zover. Mijn hartsvriendin wist overal van. Dat ik een vreemde vent zou ontmoeten en allerlei opdrachtjes voor hem uitvoerde, daar was ze het helemaal niet eens. Avonden hebben zij en ik begin 2004 erover gesproken. Uiteindelijk begreep ze ook wel dat ik dit moest doen, dat dit bij mij hoorde. Van haar moest ik wel mijn mobieltje bij me dragen, met 1-1-2 op stand-by. Deed ik dat niet, dan zou ze mij geen alibi verschaffen voor mijn man.“
“Ik parkeerde in de buurt van de pompen, vlakbij de shop. Mijn hakjes klikten en het geluid echode door het afdak. Ik zweefde, dit was wat ik wilde. Ik voelde de ogen van een vrachtwagenchauffeur in mijn rug, en in mijn verbeelding zat iedere voorbijrazende automobilist aan seks te denken. Aan seks met mij…”
“Bij glazen koelkasten achter in de shop stond hij. Ik trilde, niet van nervositeit, maar van opwinding. Hij draaide zijn gezicht naar mij toe, maar bleef staan. Ik moest naar hem toe toelopen, en hij bekeek mij, keurde mij. Zijn kleine, verbeten glimlach gaf mij moed; ik liep als een topmodel op de catwalk naar hem toe.”
“Heel goed…”
John: “Ik dacht dat ik het bestierf. Daar kwam ze, de vrouw met wie ik al bijna een half jaar correspondeerde via e-mail. Ze zag er twee keer zo goed uit als ik haar had opgedragen. Diezelfde vrouw die een paar maanden daarvoor nog zo bleu was, liep op mij af als een klassehoer. Ooh mijn God… Met moeite wist ik mij te beheersen en stak mijn hand uit naar haar naderende middel. Ze rook heerlijk, ik trok haar naar mij toe; haar heerlijke half ontblote borsten landden tegen de zijkant van mijn lijf. Ik drukte mijn lippen tegen haar oor. ‘Heel goed…’, en ik kuste haar.”
Hartstochtelijk
Marjan: “Hij nam me mee naar de kassa. Onbewogen rekende hij een doosje condooms af. De kassier keek mij schuin aan. John moest dat gezien hebben en kneep bemoedigend in mijn arm. Met een stalen gezicht keek ik de pompmedewerker recht in zijn gezicht terug. Mijn maag keerde zich binnenstebuiten, maar ik vloog.”
“Eenmaal buiten wilde ik naar mijn wagen lopen, maar John geleidde me de andere kant op. We liepen naar de achterkant van het benzinestation.
Hij drukte me tegen de muur en plantte zijn lippen op de mijne. We zoenden hartstochtelijk. Wilder en wilder draaiden onze tongen om en over elkaar. Ja, dit was het. Dit was wat ik miste en wilde. Zijn gretige hand duwde mijn dijen van elkaar. Ik luisterde. Voordat ik het wist, zat hij onder mijn rokje en streelde en bevoelde mijn geschoren kutje. Ik drukte mijn onderlijf tegen hem aan, wilde meer en alles van hem voelen. Ik kreunde toen hij mij met z’n duim begon te vingeren met zijn wijsvinger in mij.”
Ontketend
John: “Bij de wc’s, tegen de muur, hebben we voor het eerst gekust. Het was meteen al erg heftig. Ze vroeg en ik gaf. Ik gaf alles wat ik had, maar ik realiseerde mij wat ik van tevoren ook al wist: alles wat ik, ik alleen, zou doen, dat zou niet genoeg zijn voor deze ontketende vrouw. Maar daarom waarom waren we hier, op deze parkeerplaats, op deze plek. Ik bevoelde haar, keurde haar, vingerde haar, en voordat ik wist kwam ze voor de eerste keer schokkend klaar. Ik vroeg mij af of mensen het zagen. ’t Kon eigenlijk niet missen zoals zij bewoog. Snikkend van de naweeën klampte ze zich aan mij vast.”
Seinen
Marjan: “Ik kwam gewoon klaar! Staand, en goed in het zicht van de voorbijrazende wagens, maar dat kon mij niets schelen. Ik was bij hem. Ik was van hem. Ik huilde. Zo emotioneel was ik. Het voelde als thuiskomen. John kon vanaf dat moment alles met mij doen, ik vertrouwde hem volledig.”
“Hij nam mij mee, de parkeerplaats op die achter het benzinestation lag. We liepen helemaal naar achteren waar een stuk of acht, negen wagens stonden. Er liepen twee mannen de struiken in. De spanning in mijn lijf keerde terug. Ik drukte mijzelf steviger tegen hem aan. Hij fluisterde lieve woordjes tegen me, en dat het allemaal wel goed zou komen.”
“Van een van de wagens knipperde de alarmlichten een paar keer; afstandbediening, zijn auto dus, best een grote, maar vraag mij niet naar het merk. Hij hield de deur van de bijrijderplaats voor mij open. Even later zaten wij naast elkaar. De deuren waren dicht, de airconditioning snorde zachtjes en op de achtergrond was er het geraas van de snelweg. Gingen we nu rijden?
Of vrijen, of…? De stilte en de spanning waren om te snijden. Net op het moment dat ik wilde vragen wat we gingen doen, kwam er een andere wagen onze kant van de parkeerplaats oprijden. Even seinde de bestuurder met zijn koplampen, wij baadden in het licht. Ik snapte het niet totdat John terugseinde. Nog steeds wist ik niet wat er zou gebeuren, maar de spanning in mij zwol in alle hevigheid aan. De wagen parkeerde naast ons, aan de kant waar ik zat, ook met z’n kont tegen de bosjes. Ik durfde niet naar opzij te kijken, maar uit mijn ooghoek zag ik dat er drie mensen inzaten, twee mannen en een vrouw. ‘Uitstappen’, commandeerde John.”
Onderhandelen
John: “Eigenlijk was het te erg, te geil en te overweldigend voor woorden. Ze moest van mij uitstappen, de deur open laten staan en naar de achterkant van de wagen lopen. De deur van de zojuist geparkeerde wagen bleef ook open staan. Marjan moest van mij met haar kont naar achteren en gestrekte armen tegen de kofferbak steunen. Ik lichtte haar rok en liet de twee heren haar keuren. Ze beefde helemaal, en ik vroeg de vrouw of zij Marjan wilde geruststellen. Ik onderhandelde met de mannen, net hard genoeg voor Marjan om het te horen. We kwamen op 50 euro de man uit. Marjan kreunde. Met een vette knipoog naar beide heren deed ik alsof ik het geld aanpakte. De andere vrouw hielp de mannen met de condooms. Daarna gingen zij en ik aan weerszijden van Marjan staan en het begon. Ze werd om en om door beide mannen genomen. Werkelijk, het was het geilste in mijn leven.”
Buitenseksplekjes
Marjan: “Hoe lang het duurde, ik weet het niet. Ik weet alleen dat John bij mij was, samen met die andere vrouw, en dat zij mij beurtelings ondersteunden, troostten, zoenden, betastten en wat al niet meer. Mijn leven heeft een wending genomen met deze eerste buitensekservaring. Eén keer in de maand moet ik weer, dan neemt John mij mee naar een van de buitenseksplekjes van Nederland. Hij onderhandelt dan over mij, biedt mij aan en beschermt mij. En ik? Ik leef dan. Eindelijk”.
Auteur: Richie66