Kan een vrouw op haar achtentwintigste nog compleet veranderen? Ik zou denken van wel ja. Sado Masochisme, vroeger moest ik er niet van hebben. Pijn is niet lekker. En de opwinding aan de wetenschap dat je binnenkort pijn zult krijgen, was na mijn beenoperatie ook wel verdwenen. En dan druk ik me wel heel voorzichtig uit. Nee, sex was lekker. SM iets waar ik me verre van hield. Maar zoals iedere plotse gebeurtenis die je leven radicaal verandert, was er dè donderdag op 8 juli 1993. Weet u nog wat u deed op die datum?
Het was warm, drukkend benauwd. De dag was hectisch geweest. Eigenlijk zou het komkommertijd moeten zijn, maar de opdrachtgevers besloten dat er voor de vakantieperiode nog het één en ander moest worden gedaan. De laatste loodjes… Mijn kantoortje zat in een bedrijvencentrum. Die dag was ik Peter, mijn collega uit het naastgelegen bedrijfje, al verschillende keren op de gang tegengekomen. Ook verhit, gestresst en bezweet. Bij de derde keer zei hij: “Ik denk we na het werk wat moeten gaan drinken op een terrasje. We kunnen allebei wat afleiding gebruiken”. Dankbaar nam ik zijn aanbod aan. En na werktijd zaten we daar dan. Welgeteld twee wijntjes hadden we het over het werk, daarna verschoof het onderwerp -wellicht onder invloed van de alcoholnaar intiemere zaken. We hadden allebei een relatie, dus we dachten dat wij veilig over vooral de sexualiteit konden praten.
Ik was verbijsterd toen Peter vertelde dat hij en zijn vriendin experimenteerden met SM. “Dat had ik nou nooit achter jou gedacht”, riep ik uit. “Dat is het hem nou juist”, zei Peter. Mensen die daarvan houden zijn vaak niet anders dan normaal. Sterker nog, ze zijn juist heel normaal. Ze gaan alleen heel eerlijk met de eigen emoties om”. Ik vertelde mijn collega over mijn afkeer van pijn. “Nee!”, riep hij uit. Het gaat er bij velen niet zozeer om de pijn, maar om de rol die je speelt. Ondergeschikt of dominant. Het je laten leiden door de rol, de wensen, die de ander heeft. Pijn is een middel, voor verreweg de meesten onder ons geen doel op zich”. Alhoewel ik er niets van begreep, vond ik het steeds fascinerender worden. Ik vroeg hem: “Welke van de twee ben jij dan?” Peter antwoordde: “Ik heb van beide kanten wat, maar meestal ben ik de dominante van ons”. Toen met enige spijt in zijn stem: “Dat komt vooral omdat Jannie meer de slaafse kant in zich heeft”. “Wat is er zo spannend aan het zijn van een meester?” Ik was nu wel heel erg nieuwsgierig geworden. Stel je eens voor, Petertje! Hij antwoordde: “Het balanceren op het slappe koord van de opwinding van de slaaf. Geef je teveel, dan doe je haar pijn. Geef je te weinig, dan is er niets aan. En dan de macht die je tijdens dit aftasten hebt. En de tegenstelling natuurlijk. De dominante is eigenlijk ook ondergeschikt. Ondergeschikt aan het genot dat je aan die ander geeft”.
“Jezus”, zei ik in alle eerlijkheid, “Dit gepraat heeft me behoorlijk opgewonden”. Hij keek me aan en legde zijn hand op de mijne. “Zullen we wat bij mij gaan drinken? Jannie is toch niet thuis”. Dit laatste zei hij op zo’n manier dat de spanning door mijn lijf gierde. Hij woonde niet ver uit de buurt. Onderweg zeiden we niet veel. We waren allebei teveel met onze gedachten bezig. Zou er iets gaan gebeuren? Ja, dat leek me wel. En eigenlijk wilde ik het niet, want ontrouw was ik tot dat moment nooit geweest. Maar de spanning liet me in de meeste vreselijkste gedachten verdrinken. Ik hield mezelf voor dat ik nog altijd weg kon gaan.
Peter liet me binnen. Ze woonden niet onaardig. Hij zag me kijken. “Zal ik je een rondleiding geven?” Ik zei niets, knikte slechts. Vrijwel direct liep hij naar waar ik de slaapkamer vermoedde. En inderdaad. “Dit is de slaapkamer”, zei Peter. Het leek wel een museum zo mooi. “Hier spelen we onze spelletjes waar ik het net over heb gehad”. Ik keek rond. Op een vreemde stoel na, zag ik niets dat aan SM-praktijken deed vermoeden. De man raadde mijn gedachten. “Iedere keer bouwen we het zorgvuldig op. Ook de entourage. Dat is spannend omdat je zo langzamerhand in je rol kunt groeien”. “Doen jullie dan ook van die kleren aan?”, wilde ik weten. Peter knikte en trok een kast open. “Ooh mijn God”, sprak ik uit, ik kon me niet meer beheersen. Daar zaten de kleren in! Alles gedragen en besmet door het spel dat Peter en zijn vrouw speelden. “Vind je ze mooi”, zei Peter op zachte toon. Ik liet mijn hand met de stoffen en het leer spelen. “Mooi is niet het woord”, antwoordde ik hees, “meer…” Ik maakte mijn zin niet af, kon de woorden er niet voor vinden. “Zou je niet eens wat willen aantrekken? Gewoon om te proberen”, vroeg Peter zacht. Ik keek hem aan. Zijn gezicht was stoïcijns, mijn lip trilde. “Toe maar” moedigde hij mij aan, “je weet alles over mij, wat kan er nou gebeuren?” Ik knikte apathisch. Peter ging naast me staan en rommelde wat in de lade. Ik rook hem, voelde zijn warmte op mijn naakte armen. Hij gaf me een leren setje. Toen ik op keek, was hij al weg. De spanning om deze spullen aan te doen was een beetje weg. Maar Peter was weg in de veronderstelling dat ik me discreet wilde omkleden. Ik kon het niet meer maken om die spullen niet aan te doen. “Handige donder”, dacht ik.
Ik keek naar mijzelf in de spiegel. Toen realiseerde ik me dat ik eruit zag als een meesteres. De hevige opwinding van zoëven was terug. Als het fout zou gaan, dan had Peter me nu al in een rol gedwongen. De rol die zijn vrouw bijna nooit wilde spelen! “Ben je klaar”, hoorde ik hem roepen. “Ja hoor”, zei ik zo neutraal mogelijk, “en dan?” De slaapkamerdeur ging open. Gelukkig bleef het desondanks nog een beetje donker. Ik kreeg een nieuwe schok te verwerken, Peter zag eruit als een slaaf. Ook hij had zich omgekleed! Zijn pik was gezwollen, net niet helemaal te zien. Ik probeerde mijn blik af te wenden, maar dat lukte niet helemaal.
“Kijk maar naar me. Je hoeft niets te doen, alleen maar naar me te kijken”, zei mijn collega zacht. Hij ging op het bed liggen. Zijn stengel stond recht naar boven en hij begon zichzelf te trekken. Zo! Recht voor mij gezicht! “Ooh ja, zie wat een slappeling ik ben”, steunde hij. “Ik trek me af in jouw bijzijn, op jouw vernederende blik. Ooh jaa”. Ik vond het inderdaad een beetje zielig en blijkbaar had ik ook zo’n houding. Maar aan de andere kant was het razend spannend. Zijn opwinding was juist om het feit dat ik hem zielig vond. Mijn lijf werd opgewonden, ik werd warm in mijn onderlichaam. De macht die ik nu over hem had, plezierde mij. Ik verbaasde me erover, maar het was heerlijk. “Trek jezelf af terwijl je op je knieën zit, met je hoofd op het bed!” Het was eruit voordat ik het wist. De spanning was ondragelijk. Zou hij naar me luisteren? En warempel, hij deed wat ik hem vroeg! Zijn ogen gesloten, zijn gezicht gelaten, en hij draaide zich om! Om zijn knieën, kontje omhoog, met zijn gezicht op het matras. Hij ondersteunde zich met zijn ene hand, terwijl hij zijn andere sex met zichzelf liet bedrijven. Het was een zielig gezicht, en dat had ik voor elkaar. Zijn reet bewoog heen en weer op het ritme van het trekken. Ik moest… Ik moest… Ik moest wat doen. Met mijn tanden op elkaar ga ik hem een klap. Het leer zong, Peter’s gezicht vertrok van pijn. Net voordat ik wilde uitvallen in verontschuldigingen, ontspande hij zich en gaf een geil kreuntje. Ik begreep dat de eerste klap iets te hard was geweest. Niet tè hard, maar toch…
Ik streelde zijn billen en gaf telkens, onverwachts, felle tikjes erop. Iedere keer kreunde hij. “Stop met kreunen als ik je iets doe”, snauwde ik. Peter’s ogen sloten zich. Ik meende een gesmoord geluid te horen en gaf weer een tik. Met gesloten ogen hield hij verder zijn mond. Zijn rukkende bewegingen werden sneller, ongecontroleerder. “Stop daarmeee. Stop met dat zielige getrek, nou is het wel genoeg geweest”, brulde ik. Peter gehoorzaamde met enige spijt en een kreuntje. “Pats”, ik hoorde hem weer. “Wat zei ik nou!?” Ik keek om me heen, wist niet goed wat nu te doen. Ik keek in de lade en zag wat ik vond. Ik pakte de zwarte dildo en het potje vaseline dat daar ook nog lag. “Weet je wat ik hiermee ga doen”, vroeg ik de slaaf terwijl ik de spullen voor zijn neus hield. Peter zei niets, keek me alleen maar aan. “Waarom zeg je niets? Spreek als ik je wat vraag!” “Ja meesteres, ik zal spreken”, steunde mijn collega. “Deze harde jongen smeer ik in. Dan laat ik hem zachtjes, maar diep in je neukhol glijden. Dan weet jij ook eens hoe het is om geneukt te worden. Wil je dat?” Er zat een trilling in mijn stem. Ik was enorm opgewonden. Het deed me goed op deze toon zo met iemand te praten. “Spreek!”, zei ik streng, “zeg dat je dat wel graag zou willen”. “Meesteres, ik zou dat wel graag willen”, antwoordde Peter bedeesd. Hij zat nog steeds op zijn knieën en handen. Zijn pik zwiepte van opwinding tussen zijn benen. Heen en weer, als een dier. Even dacht ik dat ik zou gaan flauwvallen. Maar het insmeren van de dildo met vaseline bracht mij al weer snel in het gareel. Ik deed het vlak voor zijn ogen. Hij durfde niet te kijken. “Kijk”, zei ik, “Zie hoe ik dit allemaal voor jou doe”.
De kunstlul was helemaal ingesmeerd. Ik haalde het topje langs zijn neus. Toen zette ik mijn vrije hand op zijn billen en hing er enigszins op. Hij moest kracht zetten om niet naar beneden te worden gedrukt. Ik zette het glibberige gevaarte op zijn kringspier. “En nou ontspannen!” Ik zag zijn billen losser worden en duwde het harde rubber zijn reet in. Peter kronkelde en vroeg steunend: “Kijk je ernaar? Zie je het in me verdwijnen?” “Ja natuurlijk, maar je spreekt pas als ik het zeg!” “Sorry meesteres, sorry. Ik zal nooit meer voor mijn beurt praten”, kermde de man. Zijn lul steigerde en ik voelde me in de wolken. De dildo ging er helemaal in, dicht tegen de kunstballen aan. Ik begon hem te neuken. Op en neer, in en uit. Het kermde steeds harder. “Ruk jezelf stumper”, zei ik zacht en daardoor zoveel harder als dat ik snauwde. “Ooh jaah. Ooh godver”, hijgde mijn slaaf ingehouden en begerig schoot zijn hand naar zijn penis. “En nou ook likken” floepte ik er weer uit. De opwinding had me bedwelmd, het spel was compleet. Ik zou me door hem laten likken. Ik ging voor hem staan en bracht -nog steeds met de kunstlul stotendmijn bekken naar voren. “Als een hond. Lik je baasje”, kermde ik. Ik werd door de bliksem getroffen toen ik zijn tong met mijn vlees voelde spelen. “Ben ik nat?”, vroeg ik. Peter knikte slechts, hij bleef rukken. “Stop met rukken en lik me klaar”. Ik begreep dat de man er nu ook voor mijn plezier was. “Met twee handen, goed zo. Doe je best”, moedigde ik hem aan alsof ik inderdaad tegen een hond sprak. Hij kreunde en legde zijn handen op mijn benen. Ik keek naar beneden en zag dat zijn zwelstokje op knappen stond. Maar ik besloot dat hij er niet meer aan mocht komen, totdat ik het zei. Zo intens ben ik nog nooit gebeft in mijn leven, dat kan ik wel vertellen. Als een trouwe viervoeter likte hij mijn snee. Zijn tong lapte elk plekje zoals ik het wilde. Soms hard, zuigend, dan zacht en vol. Ik hoorde mijn vocht met dat van hem zich op zijn tong vermengen. Het was heerlijk, zo intens en zo slaafs. “Nu daarboven, op mijn klit. Jij moet weten waar dat is”, gebood ik hem. Ik drukte mijn bekken hard op zijn gezicht. Ik voelde zijn neus, mond en kin stevig tegen mijn gezwollen en natte vlees drukken. Toen kwam ik klaar.
“Slaaf, bef me. Bef me hoger dan dat ik ooit ben geweest!!”, kermde ik uit. Hij bewoog als een razende met zijn gezicht tegen mijn onderlichaam. Zelf schuurde ik tegendraads terug. Het gevoel dat daarop volgde, was onbeschrijfelijk. Mijn gehele lichaam leek zich te concentreren op die plaatsten waar Peter me aanraakte. Steeds kleiner werden die plekjes, toen vloeide het over mijn lichaam. Het orgasme zat overal in mijn tenen, vingers en in iedere haarwortel. Zo was ik nog nooit gekomen. Bovendien was ik zelfs fitter dan voordat ik aan deze ruigpartij begon. Het vocht lekte uit mijn kut toen ik opstond.
“Zeg eens slaaf”, zei ik nu helemaal in mijn rol, “Waar laten jullie de zakafbinders?” -Ik had weleens gehoord dat in de SM-scene de zakken van mannelijke slaven worden afgebonden om ze niet te laten spuiten. Peter knikte stond op en rommelde in de lade, die nu voor mij welhaast magisch was. Hij haalde er een fluwelen touw uit. “Bedoelt u zoiets meesteres?” “Ja”, snauwde ik, “en ga nu liggen. Op je rug, met je benen zo wijd mogelijk”. Peter gehoorzaamde, zijn ladder priemde nog steeds ferm omhoog. Ik had bewondering voor die man. Het was echt ongelooflijk! Ik keek om me en vond wat ik zocht: de klerenhangerstok, uit de kast. Alle hangertje, in functie of niet, donderde ik op de grond. Peter zei niets. Met twee stropdassen bevestigde ik de stok tussen zijn benen. De machtsrilling trok opnieuw door mij heen toen ik zag dat de man werkelijk geen kant meer uit kon met zijn benen. De klootzak en de pik waren vrijgekomen. Peter had nog steeds zijn ogen gesloten. Het viel me op dat hij geen tekenen van angst vertoonden. Als een relatief onbekende, die ook nog eens een groentje in het spel was, zich zo met mij bezig hield, nou dan had ik het niet geweten hoor. Maar goed, ik bond het fluwelen touwtje om zijn zak en keek goed naar zijn gezicht. “Aai”, kermde Peter. Verontschuldigen waren nog lang niet op hun plaats. In plaats daarvan zei ik: “Niet zeuren slaaf”, maar ik deed het wel
ietsje losser. Ik voelde me een echte meester worden. “Zolang die pik blijft steigeren, dan gaat het goed”, dacht ik bij mezelf.
Nauwelijks waren deze gedachten mij gepasseerd, of we hoorden de deur opengaan. We keken elkaar aan. Ik kende Jannie van de spaarzame avondjes die onze werkgevers gezamenlijk organiseerden. Zij mocht niet weten dat ik het was. “Slaaf”, snauwde ik nog geheel in mijn rol, “laat je wel meer door anderen aftuigen?” Peter aarzelde te antwoorden. Ik zag dat hij letterlijk en figuurlijk worstelde met de situatie. Toen knikte hij instemmend. Snel graaide ik in de lade en trok de maskers tevoorschijn. Binnen een oogwenk -hoe snel ik dat zo heb kunnen doen weet ik nog steeds nietdeed ik ze om mijn eigen hoofd en om die van mijn slaaf. Net op tijd want Jannie kwam binnen. “Wat zijn jullie aan het doen”, riep ze uit. Alhoewel ze toen bedrevener in de spelletjes was dan ik, was het natuurlijk wel een schok voor het vrouwtje. “Ik geef je man de beurt waarom hij vroeg”, zei ik koeltjes tegen haar. “Je kunt blijven kijken als je wilt. Jij schijnt er ook wel een handje van te hebben”, kon ik niet nalaten er achteraan te zeggen. “Ja maar, eh…”, stamelde ze, maar stopte toen. Met grote ogen keek ze naar haar man en hoe hij was vastgebonden. Ik moet me sterk verbazen als het geen twinkeling was die ik in haar ogen zag. “Maar wie bent u”, vroeg ze zich naar mij draaiend. “U”, dacht ik, “ze heeft er werkelijk kaas van gegeten”. “Wie ik ben, doet niet terzake. Ga, of blijf staan kijken. Wellicht kun je nog meedoen?” “Meesteres”, begon Jannie aarzelend, “Zou het u erg storen als ik slechts blijf kijken? Ik voel mij nog niet goed genoeg voor u, ziet u”. “Ja, ja”, dacht ik, “Dat zal ze wel andersom bedoelen. Of ze wil in elk geval eerst kijken hoe goed ik ben”. “Zo je wilt. Maar ga uit de kamer en kijk vanaf de gang. Anders loop je me alleen maar voor de voeten”. De vrouw gehoorzaamde en trad terug. Ik gluurde stiekem door mijn masker en zag dat Jannie op een stoel had plaats genomen. Ze zat werkelijk eersterangs.
Ondertussen was ik zo zeker geworden van mijn andere ik, dat donkere tot die dag onontdekte stukje van mijzelf, dat ik gewoon door kon gaan. Alsof Jannie er helemaal niet zat. Opmerkelijk genoeg had Peter ook niets laten merken, dat gaf me nog wel een extra kick. Ik wilde hem ervoor belonen. “Zo slaaf”, begon ik, “de wrede interruptie van net heeft jou ook niet geheel onberoerd laten zie ik. Je pikkie van niets is wat slappig geworden, ondanks de string”. Ik zwiepte zijn neukstaart heen en weer. Voorvocht spetterde op mijn benen. “Zullen we daar iets aan doen, ja hè. Weet je wat? Ik laat je me neuken terwijl die andere slaaf toekijkt. Wat vind je daarvan?” De vraag was retorisch gesteld. Peter mocht niet antwoorden, maar dat deed zijn pik voor hem. Hij stijfde in een ruk naar zijn maximale sterkte op. Ik keek nog even naar Jannie die er ondertussen wat gemakkelijker bij was gaan zitten. Toen schoof ik me over de lul van mijn slaaf. Het was heerlijk. Ik genoot ervan dat de man er nog steeds in een zeer ongemakkelijk houding bij lag. Bijna bereikte een tweede orgasme, maar Peter keek me iets te ongemakkelijk. Dus ik stopte en bevrijdde hem uit zijn ongemakkelijke positie. “Okee, neuk me dan maar, hond”. Ik zette mijzelf op mijn knieën in de richting van de gang. Door de spiegel aan de zijkant van de kamer zag ik mijzelf met mijn masker op. Ik keek naar mijn slaaf. Natuurlijk had hij de zijne ook nog op. Toen pas realiseerde ik de geiligheid van het schouwspel dat Jannie moest zien. Blijkbaar deelde Peter mijn opwinding, want iets te snel voor een slaaf beklom hij me en stak zijn knakker in mijn kut. Ik reikte naar achteren en trok even flink aan de string om zijn ballen. Meteen bond Peter in. Rustig bewoog hij zichzelf van achteren in me. Jannie was inmiddels een heftige masturbeerpartij begonnen. “Slaaf kijk naar je vrouw”, commandeerde ik, alhoewel ik een trilling in mijn stem niet kon verbergen. Ik zag Peter kijken. Hij was een goede slaaf. Want hoewel hij van de opwinding zijn ogen stijf dichtkneep, bleef hij in een rustig tempo in mij schuiven.
“Okee, slaaf. Rawhide, neuk me maar, zoals jij wil”, zuchtte ik het uit en gooide het touwtje los. Jannie kreunde en Peter barstte los. Vrijwel ogenblikkelijk voelde ik zijn penis nog een stukje in me groeien. Snel wierp ik me van hem af. “Trek jezelf”, beval ik, maar dat was niet nodig. Met een heus een kletterend geluid en een enorm gekerm, kwam de man in zijn fraai ingerichte slaapkamer klaar. Ook uit de gang klonken orgastische klanken. En bij mij? Ach… Ik ben toen snel weggegaan, met de spulletjes nog aan. Eenmaal buiten deed ik het masker af en haastte me naar kantoor.
Daags erna waren de verhoudingen tussen Peter en mij iets veranderd. Bij een bekende raak je de meesteresserol niet zo gemakkelijk kwijt. Ik stelde voor een paar keer in de week bij Jannie en hem langs te komen. Welbeschouwd waren het twee slaven. Onze SM-relatie heeft tot vorig jaar geduurd. Vooral ik verlegde in die tijd nogal wat grenzen en ging daardoor te snel. Tot en met de laatste sessie heeft Jannie nooit geweten wie haar en haar man’s meesteres was. Donderdag 8 juli 1993, weet u nog wat u op die dag deed?