De vergadering werd weer goed bezocht. De voorlichter van de gemeente keek tevreden de zaal in. Het was zijn idee om een wijkcomité in deze vorm op te richten. En het bleek te werken. Volgens de statistische afdeling van de gemeente, was de kleine criminaliteit in de wijk met vijftien procent gedaald. Het was niet zozeer het bestaan van comité op zich, dat zoveel goede resultaten opleverde. Nee, want dergelijke overlegorganen bestonden er wel meer, ten overvloede zelfs. Het succes van deze bewoners-participatievorm zat meer in de goede communicatielijnen naar de gemeenteraad. Hoewel Floris zelf een gemeente-ambtenaar was, wist hij dat veel overlegorganen verzopen in het moeras van de ambtelijke bureaucratie. Floris had daarom een structuur ontworpen waarbij de raadscommissie Stadsvernieuwing twee keer in de maand werd voorgezeten door de voorzitter van het wijkcomité (in plaats van de wethouder red.). Op deze manier werd er veel bureaucratie omzeild en konden daadkrachtige beslissingen genomen worden. Vandaag was er weer zo’n vergadering waarbij de wijkbewoners het voortouw namen. Hij was als voorlichter aanwezig voor de nodige achtergrondinformatie. Als een vader van een rijk kroost, keek Floris rond. De meeste wijkbewoners kende hij wel van de vorige bijeenkomsten. Raszuivere, maar verstokte, vergadertijgers uit de stedelijke gebieden. Niet te verwarren met de zeldzame sneeuwluipaarden uit het Himalaya-gebergte. Alhoewel…
Floris’ blik bleef rusten op een blonde schoonheid die hij nooit eerder had gezien. Ze leek jong, te jong voor het geblabla over gemeentelijke perikelen. Ze zat devoot met haar benen over elkaar wat stukken door te lezen. Het leek net echt, totdat Floris in de gaten kreeg dat zij de pagina’s ondersteboven hield. Hij zag dat ze spiedend opkeek. Was dat naar hem? Ja, warempel het was naar hem en ze lachte uitdagend. Een moment later likte ze zelfs met haar tong langs haar lippen. “Wat een del, wat een lef. Maar zo makkelijk laat ik mij niet verleiden”, dacht Floris en hij gebaarde de snol dat zij de stukken ondersteboven hield. Het duurde even voordat ze door had wat hij bedoelde, maar toen kreeg de knappe blondine een hoogrode kleur en trachtte zichzelf onzichtbaar te maken voor hem. De vergadering begon. De voorzitter heette iedereen, zoals altijd, welkom. Een bijzonder welkomstwoord sprak hij uit voor zijn dochter die vandaag de notulen kwam maken. Meer dan geïnteresseerd keek Floris naar de blondine, die op haar beurt door de grond wilde zakken. “Zo, de eerste slag is voor mij”, dacht de voorlichter. De hele vergadering had hij geen last van haar en hij deed zijn werk: informatie-verschaffen.
Twee uur over tijd dankte de voorzitter iedereen voor de aanwezigheid. Zuchtend en steunend stond iedereen op. Dat heb je met die gelegenheidsvoorzitters hè: heel enthousiast, maar kunnen geen vergadering leiden. Nog stijf en stram van de lange zit, liep Floris naar het blonde wijffie. Ze schrok toen ze hem op haar af zag komen. Net voordat ze de kuierlatten kon nemen, sprak Floris haar aan. “Juffrouw, ik heb uw naam wel gehoord, maar ik stel het op prijs als u zich wat beter voorstelde”. De blondine sloeg verlegen haar ogen neer. De blunder zat blijkbaar nog goed vers in haar geheugen. “Mijn naam is Kim en ik ben zijn dochter”. De mooie vrouw wees naar de gezette voorzitter die nogal met zichzelf ingenomen napraatte met de wethouder. “Dat is mij niet genoeg Kim. Ik wil nader met je kennismaken”, zei Floris met de nadruk op nader. De ogen van de schone lichtten op. Hij kon door haar katoenen blousje een lichte trilling over haar volle borsten zien sidderen. “Oké”, zei ze met een duidelijk gespeelde aarzeling, “ik zal het eerst tegen mijn vader zeggen”.
Terwijl ze met haar vader sprak, wierp de oudere man hem een gespeeld glimlachje toe. Floris was in zijn nopjes. Terwijl de muffige wijkbewoners en commissie-leden op weg gingen naar hun saaie huisjes, liep een blonde godin bevallig op hem af. “Waar zullen naar toe gaan”, vroeg Kim terwijl ze de koele voorjaarsavond instapten. “Wel”, begon Floris voorzichtig, “het is maandagavond, ik ben bang dat er weinig open is.” Kim zei niets, alleen haar hakjes klikten speels op de kinderkopjes. “We kunnen”, ging Floris nog voorzichtiger verder, “we kunnen naar mijn appartement gaan en daar wat drinken”. De hakjes echoden nu tegen de muur van de huizen. Floris hield zijn adem in en probeerde onverstoorbaar door te wandelen. “Ja, er zit niets anders op hè”, antwoordde de vrouw plots iets te gretig.
Floris hield de deur voor haar open en Kim liep bewonderend naar binnen. “Zoho, jij hebt smaak”, zie ze keurend en om zich heen kijkend. “Tja, ik woon alleen en ik heb een hekel om in een saai huis binnen te komen, het is toch al zo leeg”, antwoordde Floris iets te intiem. Kim staarde hem aan en het bleef een ogenblik stil. “Tjonge, wat stink je na zo’n vergadering naar de rook hè”, brak ze het ijs. Beiden voelden dat het nu 1 – 1 stond. Alleen Kim liet het niet zo blijken. “Ja, we stinken inderdaad verschrikkelijk”, lachte Floris en hij voegde er jolig aan toe: “Het enige wat daar tegen helpt is onze kleren uit te trekken”. “Goed idee”, zei Kim en voordat Floris het in de gaten had, stond de blondine in haar zijden ondergoed. Floris keek zijn ogen uit. De blondine liep op hem af. Twee heerlijk volle borsten priemden half-doorzichtig door de dunne stof en hij kon in ieder geval geen slipje onderscheiden. Met gebogen hoofd stond ze voor hem. Hij voelde de warmte van haar lichaam overstralen en hij begon tekenen van leven in zijn pik te bespeuren.
Plots knielde zij en hield haar tasje boven haar hoofd. “Ik vraag permissie deze stukjes aan te doen”, vroeg ze pseudo-onderdanig. Floris’ pik knelde ineens tegen zijn broek. “Jja”, stotterde Floris terwijl hij zijn broek losknoopte. Kim liep naar de w.c. maar deed de deur niet zich dicht. Ook de voorlichter ontdeed zich van zijn kleren. Het duurde nogal lang voordat ze terugkwam, dus besloot Floris poolshoogte te gaan nemen. Toen hij achter de deur keek, zag hij de vrouw staan die zichtbaar op hem wachtte. “Breng me naar de slaapkamer”, fluisterde ze zacht. Toen kon hij pas goed haar uitdossing zien. Ze was helemaal naakt op een leren borstengordel en een dito middelband na. Achter haar nek zat op de band een soort van handvat. Met een loeiende spanning in zijn lijf en een stuiterende pik, pakte hij haar daar beet. Ze slaakte een opgewonden kreuntje en liet zich gewillig meevoeren.
In de slaapkamer duwde hij haar aan de band naar beneden. Met een zucht van opluchting pakte ze teder zijn pik en nam hem in haar mond. “Ja, voorzichtig neem hem maar tussen je lippen”, zuchtte de voorlichter. Hij keek naar het wonderschone lichaam van de voorzittersdochter. De gebonden prammen bewogen stijf mee op haar pijpbewegingen en hij kon een glimp opvangen van haar geschoren kutje. “Je weet aardig wat je moet doen hè”, probeerde Floris zo onaangedaan mogelijk op te merken. “Soms weet ik het en soms weet mijn tegenstander het”, was het mysterieuze repliek van de blonde snol. De pijpbewegingen werden steeds minder en vielen op een gegeven moment zelfs stil. Net voordat Floris wilde vragen waarom ze stopte, begreep hij wat ze hem duidelijk wilde maken.
Hij pakte haar bij de het handvat en leidde haar nu naar het bed. Daar legde hij haar neer. “Spreid je benen”, vroeg hij meer dan dat hij het haar gebood. Toen zag hij dat het sap langs haar benen liep. “Snol”, riep hij uit en haar ogen trokken van geilheid samen. “Meer”, fluisterde ze zacht, “scheld me uit, want ik ben het waard”. Floris schold niet alleen, hij stak ook pardoes zijn tokes in het heerlijke lijf. Floris kreeg nu de smaak goed te pakken. “Vinger jezelf smerige del, terwijl ik bezit van je neem” zei hij streng. En hij liet zijn sterke lijf tegen haar reet opknallen. Haar vingers bewogen over haar roze clitorisje die al snel vuurrood werd. “Oh, jouw ballen kletsen op mijn hoerige billetjes”, kermde de vrouw. Ze begon met haar vrije hand haar tieten bijna tot gort te kneden. “Dat doe je snel, moet je klaarkomen of zo”, vroeg de man quasi-streng. “Oja, als ik denk aan jouw bezitterige ballen die tegen mijn zachte billetjes, oohh, dan moet ik bijna komen”, hijgde Kim. “Nou, mooi niet”, zei Floris kordaat en hij trok de vrouw nogal hardhandig omhoog. “Als je gaat komen, dan doe je het zoals dat bij je past”. “Hoe dan”, vroeg de vrouw met een opgewonden trilling in haar stem. “Wat zou je denken, geile trut?!” Voordat Kim kon antwoorden, voelde ze dat ze van achteren werd genomen. “Aargh, je neemt me als een beest”, zwijmelde ze en haar oogballen draaiden weg.
Floris zette zijn handen op haar heupen en prikte zo diep mogelijk in haar onderbuik. “En nu help je me door jezelf weer te vingeren”. Ook Floris zat behoorlijk aan zijn tax en moest alle zeilen bijzetten om zich niet meteen al te verliezen in dit geile gedoe. Voordat de hoerige vingertjes van de Kim haar klitje aan konden raken, schoten de sterren voor haar ogen en ontlaadde de druk zich in haar onderbuik. Ze greep zich vast in haar vooruitbollende venusheuvel en bleef zo een tijdje roerloos staan. Het leek Floris wel alsof ze haar eigen lichaam in een bankschroef had gezet, zo intens kwam dat kind klaar. Net zo snel als het was gekomen, viel het hoogtepunt met een diepe zucht weg. Kim liet zich vallen en bleef even liggen om uit te rusten. Floris durfde zich niet te verroeren. Eén beweging teveel en hij was bang dat zijn vleespen de roomwitte inkt zou gaan produceren.
Kim stond nu weer op en ontdeed zich handig van haar leren stukje. “Zo, ik ben weer puur, nu mag je me echt hebben”, zei ze in alle eerlijkheid. Ze zette zich op een verhoging en keek hem allerverleidelijkst aan. Floris drukte zich innig tegen haar aan, toen hij haar voor de tweede keer die avond binnendrong. “Toe maar, liefje, duw me maar”, moedigde ze hem aan, “je hebt me helemaal voor jezelf”. “Ooh mijn god, die borsten leiden me nog af” stamelde Floris terwijl hij bewonderend haar prammen betastte. “Geef niets hoor, ik draai me wel om, zo wil je dat toch het liefst?” “Het maakt me eigenlijk geen reet uit, als ik maar in je kan spuiten”, antwoordde Floris neutraal. En hij duwde zich nog maar eens dicht tegen haar aan. Hun buiken raakten elkaar en ze zaten innig verstrengeld als een hechte twee-eenheid. “Nee, dat kan niet”, antwoordde de vrouw in lichte paniek-stemming en ze worstelde zich los uit de omhelzing. “Ik slik geen pil, je zou me zwanger kunnen maken”. “Nou en”, antwoordde Floris laconiek, terwijl hij haar op haar knietjes duwde en zijn pik er vanachter in stak. Kim zuchtte van overgave. Ze voelde de man weer tot diep in haar onderbuik. En een dergelijk gevoel associeerde zij altijd met totale overgave aan haar bedpartner.
Maar nu wilde de man haar zwanger maken. Zijn pik roerde overheerlijk in haar vagina. O zo heerlijk in haar zachte gevoelige kutje. Het gevoel en de overgave eraan waren te zoet om hem te laten stoppen. Ze kon of beter gezegd wilde niets doen, maar toch was ze bang dat ze zwanger zou worden. Floris was ondertussen flink tekeer aan het gaan. Hij merkte dat hij haar flink te pakken had en zijn pik werd er alleen maar harder door. Zijn opwinding steeg zo mogelijk nog meer, toen hij haar schouders zag schokken. “Kom je weer klaar”, wilde hij weten. Maar Kim kwam niet klaar, ze huilde. “Wat is er”, vroeg Floris bezorgd en hij haalde meteen zijn lul uit haar. “Nou”, snikte ze, “ik wilde niet dat je in mij zou spuiten, maar het was te lekker om je eruit te halen. Ik huilde omdat ik bang was zwanger te worden”.
Floris troostte haar en nam haar in zijn armen. Toch werd hij flink opgewonden van het gehuil en met name door de reden erachter. Kim zag dit en nam al snikkend de lul in haar mond. En dat had ze nou net niet moeten doen. Voordat ze de lul goed en wel te pakken had, sproeiden vette slierten roomwit zaad uit zijn buis en vermengden zich met haar tranen. Dit wond Floris nog eens extra op en een voor hem ongekende hoeveelheid sperma stroomde uit zijn lijf. “Ooh ja, zo wil ik je zaad hebben”, smeekte ze tussen haar snikken door. Tegelijkertijd steunde ze hem bij zijn spastische bewegingen door hem innig beet te houden. Toen zijn hoogtepunt voorbij was, bleven de twee innig verstrengeld en vielen zijdelings op het bed in slaap. Het sperma op haar lijf was allang droog en hard toen ze in dezelfde houding ontwaakte. Het sperma uit zijn voorvocht dat ongemerkt haar baarmoeder in was gekropen, was nog niet dood of het tweetal besloot samen te gaan wonen. En dat was maar goed ook, want zijn sperma zou nog wel een tijdje haar baarmoeder bezet houden. Tot op de dag van vandaag vervloekt de voorzitter van het wijkcomité zichzelf dat hij op die avond zijn dochter naar de vergadering had meegenomen. Maar die vloekende norsheid verdwijnt telkens als sneeuw voor de zon, als zijn kleindochter hem na probeert te brabbelen. Eén ding moet hij zijn schoonzoon nageven, al zijn activiteiten boeken in ieder geval snel resultaat…